Οι
αισθήσεις μας μοιάζουν με χορδές σε έγχορδο όργανο:
Αγαπημένοι
μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου.
Δεν
είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την λειτουργία των αισθήσεων μας με επιστημονικούς
όρους. Όλοι γνωρίζουμε πώς λειτουργούν οι κύριες αισθήσεις μας (όραση - ακοή - αφή - όσφρηση - γεύση), μέσω των οποίων τα εμπειρικά βιώματα αποθηκεύονται στον εγκέφαλο από βρεφική ηλικία.
Με την πάροδο του χρόνου οι μνήμες των βιωμάτων "ξεθωριάζουν", ωστόσο, ακόμη και να μην θυμόμαστε ένα περιστατικό, ή ακόμη και σε περίπτωση απόλυτης αμνησίας.. όλα όσα μάς "διαπέρασαν" επανέρχονται ως γνώριμη αίσθηση σε ανύποπτο χρόνο, καθώς η Αισθητήρια Μνήμη ενεργοποιείται παρά την θέληση μας.
Η διέγερση των αισθήσεων δημιουργεί τα συναισθήματα. Μάλιστα οι περισσότερες στιγμές που βιώνουμε συνοδεύονται με συναισθήματα, τα οποία εφόσον είναι έντονα μένουν επίσης ανεξίτηλα στην Αισθητήρια Μνήμη, ακόμη κι αν δεν θυμόμαστε το γεγονός που τα προκάλεσε.
Φανταστείτε επομένως την Αισθητήρια Μνήμη ως ένα έγχορδο μουσικό όργανο, στο οποίο η κάθε μια απ' τις αισθήσεις μας είναι οι χορδές του.
Στο παρόν άρθρο μου όμως εστιάζω στις λέξεις. Και παρεμπιπτόντως, η Ελληνική είναι ασύγκριτα πλούσια γλώσσα, αρκεί να χρησιμοποιούμε τις κατάλληλες λέξεις αναλόγως την περίπτωση.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, είτε προφορικώς είτε γραπτώς, είναι σαν να παράγουν ήχους. Κάθε
λέξη, φράση ή αφήγηση, αγγίζει κάποιες απ’ αυτές τις ευαίσθητες χορδές
των αισθήσεων, είτε είναι οι δικές μας είτε των άλλων.
Ήχοι που ανάλογα με το πώς θα ακουστούν (σαγηνευτικοί ή ενοχλητικοί).. άλλοτε η ψυχή θα γαληνέψει – θα ταξιδέψει – θα ονειρευτεί – θα πλημμυρίσει ευτυχία .. αλλά και αντιστρόφως .. μπορεί να απογοητευτεί έως να αναστατωθεί – να πικραθεί – να βυθιστεί στην θλίψη – ακόμη και να φτερουγίσει από τρόμο !!.
Διαβάστε
περισσότερα >>...