Η "μαριονέτα" του Δανεικού Έρωτα .. παίζει στους δικούς του "ρυθμούς" !!

 

Ω θεέ Έρωτα !! …. 
 
* * Λάμψη στην οποία κλείνουμε τα μάτια διότι θαμπώνει + ομίχλη πυκνή που την σκέψη θολώνει + κινούμενη άμμος που καταπίνει την άρνηση + σκοτάδι που σκεπάζει όλα τα ελαττώματα + πόθος που καίει το κορμί σαν πυρωμένο καρφί .. κι όμως ω,ω Έρωτα .. σε αναζητάμε απεγνωσμένα, όπως ο διψασμένος στην έρημο ψάχνει για πηγή !!. 

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, «κατανοώ» δεν σημαίνει ότι συμφωνώ, ούτε ότι συγχωρώ ή δικαιολογώ, απλά μπορώ και «αιτιολογώ» τους λόγους.

Συνεπώς, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο Έρωτας δεν είναι ρούχο, που επειδή μάς αρέσει φορεμένο σε άλλο άτομο, ψάχνουμε απεγνωσμένα πανομοιότυπο στην αγορά. Και ούτε βέβαια προκειμένου να τον νιώσουμε φορεμένο στο κορμί μας, επιτρέπουμε την εναλλακτική να τον δανειζόμαστε !!. 

Ο Έρωτας δεν παίζεται όπως το τζόκερ, ποντάρεις με την ελπίδα να κερδίσεις. Και ούτε σου αφήνει περιθώρια να μπλοφάρεις όπως στο πόκερ !!

Ο Έρωτας δεν έχει σκοπό να παίξει μαζί μας, αντιθέτως, εμείς είμαστε αυτοί που κάνουμε παιχνίδια μαζί του. Και τότε ο Έρωτας, καθώς είναι απόλυτος στο «όλα ή τίποτα».. μάς κάνει “μαριονέτες” του, μέχρι να τα πάρει όλα και να μάς αφήσει παρέα με ένα μεγάλο Τίποτα !!.
 
Διαβάστε περισσότερα >>...  

* *Η Ανάλυση του όρου της Απιστίας.. και οι λόγοι που οδηγούν σε αυτήν !!

 

Μέχρι σε ποιόν βαθμό, θεωρεί ο καθένας από εμάς την Απιστία ως πράξη Απάτης είναι υποκειμενικό.. 
ωστόσο προτείνω να το εξετάσουμε και να το  αναλύσουμε, καθώς οι λόγοι που οδηγούν στο “κέρατο” ποικίλουν .. έστω και μόνο με την σκέψη: 
 

Για την ιστορία:
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, φίλοι και φίλες μου. 
Παρατηρούμε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων, οι νόμοι της ανθρώπινης δικαιοσύνης συμβαδίζουν με τους νόμους της συμπαντικής δικαιοσύνης, περί ηθικής.
Όσον αφορά την απιστία, μέχρι πριν λίγα χρόνια είχε την ονομασία «μοιχεία» και θεωρείτο ποινικό αδίκημα, καθότι στην ουσία δεν διαφέρει από το αδίκημα της απάτης. Άλλωστε, ακόμη και η συνειδητή «ψευδολογία» αποσκοπεί σε απάτη. Γι΄ αυτό προφανώς ακόμη και στις μέρες μας, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε το ρήμα της απάτης αντί της απιστίας, όπως δηλαδή, «με απάτησε» !!.
 
>> Ο όρος του αδικήματος της Απιστίας ήταν Μοιχεία, και ο χαρακτηρισμός του ατόμου που την διέπραξε ήταν μοιχαλίδα ή μοιχός, με αποτέλεσμα, εκτός την ποινή φυλάκισης που αντιμετώπιζε, το συμβάν από μόνο του ήταν αρκετό για να οδηγήσει σε διαζύγιο δίχως ελαφρυντικά, υπέρ της/του απατημένης - απατημένου. Το γεγονός ότι, ο ένας από τους δύο συζύγους απίστησε εις βάρος του άλλου είχε βαρύτητα απάτης, καθώς Απάτη σημαίνει: 
«Η εν γνώσει παρουσιάσει ψευδών γεγονότων σαν αληθινά, όπως και η απόκρυψη ή αποσιώπηση αληθινών γεγονότων επί σκοπού, που προξενούν βλάβες ηθικές ή υλικές σε άλλους».  
 
Η απιστία θεωρείται πλέον μόνο λόγος διαζυγίου, (υποθέτουμε ο προηγούμενος νόμος δεν συνέφερε κανένα πολιτικό πρόσωπο), όμως και πάλι, όσο υπήρχε ο φόβος της καταδίκης, οι σύζυγοι αν μήτι άλλο, δεν τολμούσαν να εξευτελίζουν ασύστολα το έτερο ήμισυ τους δημοσίως !!.
 
     Τα αφενός και τα αφετέρου λοιπόν, που ωστόσο, ο φόβος της δια νόμου τιμωρίας λόγω μοιχείας, δεν πρέπει είναι αυτός που θα κρατήσει ενωμένο ένα ζευγάρι. Δεν παύει όμως η απιστία να είναι ένα συχνό κοινωνικό φαινόμενο, και αλίμονο μας εάν πιστεύουμε ότι φταίει γι’ αυτό κάποιο «ακάθαρτο πνεύμα».. Έλεος, δεν ζούμε πια στην εποχή του Μεσαίωνα !!
Και κλείνοντας τον πρόλογο συμπληρώνω πως έχει παρατηρηθεί ότι, άτομα που αποσκοπούν μόνο στην έλξη, κι αυτό λόγω της ανάγκης για επιβεβαίωση.. στην συνέχεια συμμετέχουν (αναγκαστικά) σε σεξουαλική πράξη.. και το μετανιώνουν. Το θέμα επομένως χρήζει ανάλυσης.
 
Διαβάστε περισσότερα >>...