*Οι διαφορές μεταξύ Πεπρωμένου, Μοίρας, και το λεγόμενο Κάρμα*

 

 

Πεπρωμένο – Κάρμα – Μοίρα .. η ανάλυση των ορισμών αυτών με απλά λόγια, επειδή χρησιμοποιούμε συχνά λέξεις που έχουν παρερμηνευτεί οι έννοιες τους:  
 
 
Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου. Ας αρχίσουμε με την έννοια του ορισμού του Πεπρωμένου. 
 
Σκεφτείτε το λιγάκι:  

Το Πεπρωμένο λέγεται ότι είναι «φυγείν αδύνατον», επειδή είναι συνώνυμη η έννοια του με την πεποίθηση ότι «είναι  άγνωστες οι βουλές Του Κυρίου».
Συνεπώς απ’ όποια σκοπιά κι αν το εξετάσουμε, Πεπρωμένο θεωρείται οτιδήποτε δεν επιλέγουμε εμείς για εμάς, γι’ αυτό άλλωστε δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, πόσο μάλλον να το αποφύγουμε !!.
 
Και συγκεκριμένα: 
Η ψυχή δεν επιλέγει το σώμα που θα την φιλοξενήσει. Δεν επιλέγει το φύλο (θηλυκό ή αρσενικό) - δεν επιλέγει τα κληρονομικά στοιχεία (DNA) του σώματος - δεν επιλέγει την εξωτερική εμφάνιση του σώματος - δεν επιλέγει εθνικότητα και χρώμα δέρματος - δεν επιλέγει γονείς και οικογενειακό περιβάλλον .. όπως δεν επιλέγει και πολλά άλλα.
Επομένως, απ’ την στιγμή που το έμβρυο στην μήτρα της μητέρας του αποκτά ψυχή, σχηματίζεται μαζί του και το Πεπρωμένο του. 

Στην συνέχεια, καθώς συμβάλει και το περιβάλλον μέσα στο οποίο το νεογέννητο θα εξελιχθεί σε αυτόνομο άτομο, θέλοντας και μή χαράζονται και τα πρώτα βιώματα του. Ώσπου όμως, κατά την πορεία της ζωή του στα "σταυροδρόμια" που θα βρεθεί, θα συναντήσει την λεγόμενη Μοίρα του και τότε θα κληθεί να επιλέξει ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει.

Συνεπώς το Πεπρωμένο δεν επιδέχεται δικαίωμα επιλογών, καθώς διαμορφώνεται πριν ακόμη γεννηθούμε. Αλλά όταν φτάσουμε στο σημείο όπου η Μοίρα, μάς δίνει το δικαίωμα επιλογών, τότε η ευθύνη για το αποτέλεσμα αυτών είναι όλη δική μας !! 

Διαβάστε περισσότερα >>... 
 
* * ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ:

     Το Πεπρωμένο επομένως δεν είναι προβλέψιμο, και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο ψεύδεται συνειδητά.. και ασφαλώς είναι μύθος ότι συντελεί σε αυτό η θέση των Πλανητών κατά την ημέρα και ώρα που γεννηθήκαμε !!. 
Τούτο διότι πέραν όλων των παραπάνω (λογικά), δεν ζούμε μόνοι μας επάνω στην Γή.
 
Η αποδοχή μας ή η απόρριψη μας απ’ το κοινωνικό μας σύνολο - οι σχέσεις μας με το οικογενειακό μας περιβάλλον - οι  ανατροπές στην ζωής μας και όλες μας οι εμπειρίες γενικότερα, δεν έχουν να κάνουν πάντα με τις επιλογές μας. Έχουν να κάνουν και με άλλα πρόσωπα όπως την συμπεριφορά τους απέναντί μας, η οποία δεν είναι μπορεί να είναι υπό τον έλεγχο μας. Πόσο μάλλον δεν μπορούν να είναι υπό τον έλεγχο μας τα συναισθήματα των άλλων για το πρόσωπο μας !!
Και επιπλέον συμβαίνει , άλλοτε να γινόμαστε θύματα μιας κατάστασης – άλλοτε ενός ατυχήματος – άλλοτε μίας φυσικής καταστροφής κ.ά..  διότι μην γνωρίζοντας έτυχε και βρεθήκαμε σε λάθος τόπος την λάθος στιγμή, ή ακολουθήσαμε τα λάθος πρόσωπα. 
Και εδώ είναι η στιγμή που σηκώνουμε τα χέρια και παραδεχόμαστε πως είναι «άγνωστες οι βουλές Του Κυρίου» !!.
 
 
* * Το ΚΑΡΜΑ:

       Ο όρος Κάρμα είναι ξενόφερτος. Τον όρο Κάρμα τον συναντάμε στον Ινδουϊσμό και τον Βουδισμό, και σε κάποιες νεότερης εποχής αιρέσεις. Πρόκειται για ξενόφερτη σύνθετη λέξη ΚΑΡ – ΜΑ και συγκεκριμένα ΚΑΡ σημαίνει Δράση - ΜΑ σημαίνει Αποτέλεσμα.
 
Συνεπώς σημαίνει το αποτέλεσμα της δράσης μας σε αυτήν την ζωή, και όχι το τίμημα που πληρώνεις για τις πράξεις σου από μια προηγούμενη ζωή !!. 
Κ άλλωστε, αφού δεν θυμόμαστε τί κακό πράξαμε σε μια τυχών προηγούμενη ζωή, πώς μπορούμε να το επανορθώσουμε στην παρούσα ?!
Και εφόσον επιπλέον υπάρχει το Πεπρωμένο, πώς μπορούμε να αλλάξουμε τα αναπόφευκτα ?! 

Και στο σημείο αυτό αξίζει να προσθέσω ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι, γνώριζαν και δίδασκαν αυτό που εμείς σήμερα ονομάζουμε «κάρμα», και μάλιστα διδάχθηκε από αυτούς ο μετέπειτα ονομαζόμενο Βούδας.
Βασιζόμενοι λοιπόν στον Νόμο της Έλξης, οι σοφοί πρόγονοι μας έδωσαν τον ορισμό στον Συμπαντικό Νόμο που ονόμαζαν Νόμος του ΑΝΤΙΠΕΠΟΝΘΟΤΟΣ.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Ανταποδοτική Δικαιοσύνη - Νόμος Αιτιατού - Νόμος της σχέσης Αιτίας και Αποτελέσματος = «Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις» δηλαδή «Υφίσταμαι τις συνέπειες των πράξεων μου» !!
 
Οι ψυχές στην πορεία της εξέλιξης τους στο Γήινο πεδίο, παραβιάζουν τους Νόμους της Θείας Φύσης (Συμπαντικούς Νόμους - Κανόνες), αδικώντας τον εαυτό τους όπως και άλλους ανθρώπους.
Σύμφωνα με το Σωκρατικό δίδαγμα «ουδείς εκών κακός, αλλά εξ αγνοίας» .. δηλαδή, κανένας δεν γεννιέται κακός με τη θέληση του αλλά γίνεται από άγνοια. Που σημαίνει ότι κατά την διάπραξη της αδικίας, η ψυχή δεν είναι σε θέση να αντιληφτεί το κακό που προκαλεί στον εαυτό της ή στους άλλους με τις άδικες πράξεις της, καθότι η αδικία διαπράττεται συνήθως καθοδηγούμενος ο άνθρωπος από το μυαλό, αγνοώντας τους Συμπαντικούς Νόμους.
 
«Συνεπώς, οι πράξεις μας στην πορεία της ζωής μας είναι αυτές που δημιουργούν τα αποτελέσματα. Ο Νόμος του Αντιπεπονθότος δεν εφαρμόζεται μόνο σε μεμονωμένους ανθρώπους, αλλά και σε ολόκληρες φυλές, λαούς, και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα» !!.
 
 
* * Θεωρίες περί μνήμες Πρό_Ύπαρξης:

       Σίγουρα όλα γίνονται για κάποιον λόγο, αλλά ειδικά σε ό,τι αφορά τυχών προηγούμενες ζωές μας, δεν μπορούμε να ανασύρουμε μνήμες, κι αυτό είναι αυτονόητο, καθότι ο εγκέφαλος μας διαμορφώνεται κατά την διάρκεια της κύησης. 

Αυτό σημαίνει πως όταν γεννιόμαστε, ο εγκέφαλος μας είναι σαν ένας παρθένος υπολογιστής, ο οποίος κατά την διάρκεια της ζωής μας (ανάλογα με τα βιώματα μας και τις γνώσεις που αποθηκεύουμε σε αυτόν), αποκτά το δικό του νέο «αρχείο μνήμης». 

Διαβάστε το εμπεριστατωμένο σχετικό άρθρο μου:

https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/11/blog-post.html

     Εάν λοιπόν δεχτούμε την θεωρία της προ_ύπαρξης, τότε πολύ πιθανόν η ψυχή να γνωρίζει τον σκοπό της επί της Γής. Πιθανόν να γνωρίζει και τους λόγους που «είναι γραφτό της» να συναντήσει κάποιες άλλες ψυχές, που άλλοτε μέσα από αυτές θα διδαχτεί – άλλοτε μαζί με αυτές θα βιώσει απογοητεύσεις αλλά και χαρές – κι άλλοτε θα συνδεθεί συναισθηματικά με κάποιες ψυχές σε σημείο εξάρτησης της απ’ αυτές ..  έως που τελικώς θα βιώσει την κάθε πτυχή ευχάριστων αλλά και δυσάρεστων συναισθημάτων.

Συνεπώς σύμφωνα με τα παραπάνω, σωστά λέγεται ότι ο καθένας από εμάς «κουβαλάει τον δικό του σταυρό», που θα νιώσει το βάρος του είτε βιώνοντας τον πόνο των άλλων, είτε αιμορραγώντας εξ’ αιτίας κάποιων άλλων. Και έτσι συμβαίνει και κατ’ επέκταση, άλλοτε γινόμαστε οι θύτες, και άλλοτε τα θύματα της ανθρώπινης ιστορίας !! 
 
      Προφανώς λοιπόν, ο Δημιουργός των Ψυχών μας και όλου του Σύμπαντος, έκρινε ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να γνωρίζει μόνο όσα αποθηκεύονται στον εγκέφαλό του κατά την διάρκεια της ζωής του. Επομένως, Δεν υπάρχουν μνήμες στον εγκέφαλο μας από τυχών προηγούμενη ζωή - Δεν θυμόμαστε τίποτα περισσότερο απ’ όσα βιώσαμε και μάθαμε σε αυτήν την ζωή. 
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά, διότι φανταστείτε πόσο αβάσταχτα επώδυνο θα ήταν, να θυμόμαστε όλα όσα αγαπήσαμε και δεν υπάρχουν πια, όπως και όλα όσα μας πόνεσαν και δεν προλάβαμε να “γιατρευτούμε” από αυτά !!. 

* * Συναισθηματική Νοημοσύνη = η σοφία της Ψυχής: 

     Εφόσον πιστεύετε ότι η ψυχή είναι αθάνατη, τότε πολύ πιθανόν, την σοφία της και την δύναμη της θέλησης της την οποία συναντάμε σε κάποια άτομα, την απέκτησε έχοντας βιώσει αμέτρητες εμπειρίες σε προηγούμενες ζωές, και έτσι έχει αποκτήσει την δική της σοφία, που ονομάζεται "Συναισθηματική Νοημοσύνη" (EQ).

Προτείνω να διαβάσετε κι αυτό το σχετικό άρθρο μου: 
https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/11/iq-eq.html


* * Η ΜΟΙΡΑ:
 
      Ωστόσο η πορεία μας επάνω στην Γή, δεν είναι μία ευθεία γραμμή. Έρχονται στιγμές που οι προορισμοί μας κρίνονται από την επιλογή μας. Και καθώς σε όλα τα πράγματα υπάρχουν πάντα οι 2 όψεις, κάπως έτσι περιγράφουμε και την Μοίρα μας με τα 2 πρόσωπα.

Το Σύμπαν λειτουργεί όπως ένας Αιώνιος Ζωντανός Οργανισμός. Και προφανώς η κάθε ψυχή είναι σαν ένα μόριο αυτού του οργανισμού. Επίσης μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ένας κρίκος της αλυσίδας της εξέλιξης μας ως ανθρώπινα όντα. 
Άλλοτε γινόμαστε ένας δυνατός κρίκος, και άλλοτε ο αδύναμος κρίκος. Και καθώς ο αδύναμος εμποδίζει την ροή των αρμονικών εξελίξεων, τότε το Σύμπαν επεμβαίνει. Τότε είναι που λέγεται ότι «εμφανίζεται η Μοίρα μας με τα Δύο της Πρόσωπα», ή για να δώσει τέλος στα κακώς κείμενα, ή για να μας δώσει την ευκαιρία για μια νέα αρχή.  
 
Μια μερίδα ανθρώπων πιστεύει πως την Μοίρα μας την φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι, και μόνο εμείς. Στο σημείο αυτό έρχομαι να πώ ότι δεν έχουν πέραν ως πέραν άδικο. Ωστόσο, αφού δεν επιλέγουμε πότε θα γεννηθούμε, ούτε τους χώρους και τους τρόπους που θα ενηλικιωθούμε, επίσης δεν επιλέγουμε τα πρόσωπα της οικογένειας μας και τους χαρακτήρες τους, όπως και πολλά άλλα που θεωρούνται Πεπρωμένο..  άρα.. το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πάρουμε την σωστή απόφαση, όταν μας δοθεί η ευκαιρία της επιλογής μέσω της Μοίρας μας. 
 
Φανταστείτε την Μοίρα μας ως τον κηδεμόνα της ψυχής μας, που εγγυάται να την οδηγήσει στην ολοκλήρωση των σκοπών της, ενώ ταυτόχρονα “στοιχηματίζει” πως θα την επιστρέψει ευτυχισμένη – ευχαριστημένη από την ζωή, όσο δύσκολη και να είναι η πορεία της επάνω στην Γή !!.
 
Έτσι συμβαίνει να εμφανίζεται σε στιγμές που δοκιμάζονται – εξετάζονται οι αντοχές μας, οι ικανότητες μας, όπως και τα συναισθήματα μας. Το διπλό της πρόσωπο βέβαια μας μπερδεύει διότι και τα δύο είναι όμοια. Αλλά μόνο το ένα από αυτά είναι η Πραγματικότητα, ενώ το άλλο είναι Ψευδαίσθηση. 
Στην ουσία δηλαδή, είναι τότε που καλούμαστε να εξετάσουμε εάν αυτό που ζούμε ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ψυχής μας, ή λόγω λανθασμένης κρίσης του μυαλού μας έχουμε εγκλωβιστεί σε καταστάσεις που εμποδίζουν την ολοκλήρωση των σκοπών μας σε αυτήν την ζωή. Συνεπώς, επανερχόμαστε και πάλι στο τρόπο που λειτουργεί το σκεπτικό μας. Και τότε.. δική μας είναι η επιλογή – δικό μας όμως και το τίμημα !!.

      Το μυστικό είναι, την κατάλληλη στιγμή να ανακαλύψουμε τις δυνατότητες μας ως νοήμονα όντα, και να εκμεταλλευτούμε την φυσική μας ικανότητα να λειτουργούμε ως Πομποί & Δέκτες, μέσω της Αύρας της ψυχής μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μάλιστα είμαστε συνδεδεμένοι τόσο με το Υπερπέραν, όσο και με τα υπόλοιπα γήινα όντα. Και καθώς το Σύμπαν όντως συνωμοτεί πάντα υπέρ της αρμονικής εξέλιξης μας, είναι βέβαιο ότι μας δίνονται ευκαιρίες για να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, όπως παράλληλα μας δίνονται και εμπνεύσεις για λύσεις, μέσω του ενστίκτου της επιβίωσης. 
Μην περιμένουμε όμως Τίποτα να μας χαριστεί από το Σύμπαν, εάν δεν το διεκδικήσουμε με ακλόνητα επιχειρήματα και άκαμπτη θέληση ψυχής. Η εύνοια εξ’ ουρανού από μόνη της.. (ξεχάστε το) πέφτει στο κενό !!. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» λοιπόν !!. 

Επομένως καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, για να δοθεί στον καθένα από εμάς η ευκαιρία να κάνει πιο ευχάριστη την διαδρομή της ζωής του (σε προσωπικό επίπεδο), σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι κανόνες - κάποιο τίμημα. Και οι κανόνες δεν είναι άλλοι, απ’ το συμβιβαστούμε με το Πεπρωμένο μας και να σεβαστούμε τους Συμπαντικούς Νόμους.
 
Δηλαδή.. συμβιβαζόμαστε με τον λόγο που γεννηθήκαμε – όπου κι αν γεννηθήκαμε – όπως κι αν γεννηθήκαμε – από όποιους κι αν γεννηθήκαμε. Καλλιεργούμε το μυαλό μας, διότι με αυτό θα πορευτούμε για το υπόλοιπο της ζωής μας – αγαπάμε το σώμα μας που κρατάει μέσα του την ψυχή μας .. και σε καμία περίπτωση δεν βασανίζουμε τον εαυτό μας, επιδιώκοντας να γίνουμε αυτό που θέλουν οι άλλοι από εμάς, διότι ο καθένας τους χωριστά, θέλει και κάτι διαφορετικό από εμάς !!.
 
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
 
    Κλείνοντας θέλω να πιστεύω πως με απλά λόγια και βάσιμα επιχειρήματα, απάντησα σε αρκετά ερωτηματικά που σε όλους λίγο πολύ έχουν κατά καιρούς βασανίσει το μυαλό μας. Τα συμπεράσματα δικά σας.

 
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*