Αληθινό ιστορικό, που εάν το
εκλάβουμε ως ηθικό δίδαγμα, θα μπορούσε να έχει τον τίτλο.. «Φίδια που
ζεσταίνουμε στον κόρφο μας» !!
Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι
και φίλες μου, πρόκειται για ένα πραγματικό γεγονός με πρωταγωνιστή ένα αληθινό
φίδι, και συγκεκριμένα έναν πύθωνα !!
Την παρούσα ιστορία με την
οποία αποφάσισα να ασχοληθώ, την διάβασα κάπου στο διαδίκτυο. Με
εντυπωσίασε, διότι εάν την καλοεξετάσουμε μέσω παραλληλισμού, “φωτογραφίζει” αρκετές
περιπτώσεις στην ζωή μας, «φίδια στον κόρφο μας» !!
Αναζήτησα
περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εποχή που συνέβη το ιστορικό, και την ακριβή
τοποθεσία. Δυστυχώς δεν βρήκα περισσότερα απ' όσα αναφέρω, για να σάς παρουσιάσω και τις λεπτομέρειες. Οπότε σκέφτηκα να αναπτύξω το ιστορικό, καταλήγοντας με την ευκαιρία σε κάποιο ηθικό δίδαγμα:
Διαβάστε περισσότερα >>
* * * * Δεν
ξέρω πώς και πότε διαδόθηκε ευρύτερα το ιστορικό μίας μοναχικής γυναίκας που ζούσε στην
Ινδία, και είχε ως κατοικίδιο έναν πύθωνα. Τον είχε βρεί μικρό φιδάκι μόνο του δίπλα
σε ένα ποτάμι όπου είχε καθίσει, και εκείνο πήγε και κούρνιασε μέσα στην ποδιά
της. Και αφού μάλλον το λυπήθηκε, τελικά το τύλιξε στην ποδιά της και
πήρε μαζί της στο σπίτι της.
Ρώτησε έναν κτηνίατρο τί
χρειάζεται για να τραφεί και να μεγαλώσει, και εκείνος αφού την ενημέρωσε ότι
πρόκειται για πύθωνα, της έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες. Η γυναίκα τον
φρόντιζε, τον τάϊζε, και εκείνος τις νύχτες κοιμόταν μαζί της στο κρεβάτι της.
Λέγεται ότι αρχικά η γυναίκα σκεφτόταν πως όταν δυναμώσει και μεγαλώσει θα τον
άφηνε ελεύθερο στην φύση. Αλλά με τον καιρό τον αγάπησε όπως θα αγαπούσε ένα
κατοικίδιο ζωάκι, και έτσι τον κράτησε κοντά της !!.
Ο πύθωνας έφτασε στα τέσσερα
μέτρα μήκος, και ενώ φαινόταν υγιέστατος, ξαφνικά σταμάτησε μια μέρα να τρώει.
Αυτό συνεχίστηκε για αρκετές ημέρες. Απελπισμένη η γυναίκα, έκανε τα πάντα,
αλλά τίποτα δεν βοήθησε το φίδι να ξαναβρεί την όρεξη του. Η ανορεξία του
πύθωνα συνεχίστηκε, ώσπου αποφάσισε να καλέσει τον κτηνίατρο ως έσχατη λύση.
Ο κτηνίατρος αφού άκουσε
προσεκτικά όσα του είπε η γυναίκα, στην συνέχεια την ρώτησε, «έναν το φίδι
συνεχίζει να κοιμάται μαζί της την νύχτα, και τυλίγεται γύρω από το σώμα της».
Η γυναίκα έκπληκτη, μην μπορώντας να καταλάβει πού αποσκοπούσε η ερώτηση του κτηνιάτρου, απάντησε καταφατικά: «Ακριβώς έτσι γιατρέ μου, και στεναχωριέμαι πολύ που δεν μπορώ να το βοηθήσω».
Και ο κτηνίατρος τότε απάντησε: «Κυρία μου, το φίδι σας δεν είναι άρρωστο. Κάθε φορά που έρχεται δίπλα σας και νομίζετε ότι σας αγκαλιάζει τυλίγοντας το σώμα του γύρω σας, υπολογίζει το μέγεθος σας διότι προετοιμάζεται για να σας επιτεθεί. Ετοιμάζεται να σας φάει. Και δεν τρώει, ώστε να έχει αρκετό χώρο για να σας χωνέψει ευκολότερα !!»
Η γυναίκα έκπληκτη, μην μπορώντας να καταλάβει πού αποσκοπούσε η ερώτηση του κτηνιάτρου, απάντησε καταφατικά: «Ακριβώς έτσι γιατρέ μου, και στεναχωριέμαι πολύ που δεν μπορώ να το βοηθήσω».
Και ο κτηνίατρος τότε απάντησε: «Κυρία μου, το φίδι σας δεν είναι άρρωστο. Κάθε φορά που έρχεται δίπλα σας και νομίζετε ότι σας αγκαλιάζει τυλίγοντας το σώμα του γύρω σας, υπολογίζει το μέγεθος σας διότι προετοιμάζεται για να σας επιτεθεί. Ετοιμάζεται να σας φάει. Και δεν τρώει, ώστε να έχει αρκετό χώρο για να σας χωνέψει ευκολότερα !!»
“Φίδια που ζεσταίνουμε στον κόρφο μας” λοιπόν.. είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου