* * Το σοφό δίδαγμα ενός παραμυθιού.. «Τα 3 δέντρα» !!

 

«Ουδέν Κακόν Αμιγές Καλού» .. το μέγιστο αρχαιοελληνικό ρητό, προφανώς ενέπνευσε κάποιον μοναχό, και έγραψε το παρακάτω παραμύθι.
 
Μάλιστα λέγεται πως έγινε ευρύτερα γνωστό, όταν ακούστηκε από τον Άγιο Παϊσιο.   
 
 
Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου, πρόκειται όντως για μυθοπλασία που έχει να μας δώσει ένα βαθυστόχαστο δίδαγμα, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα του αρχαιοελληνικού ρητού, "ουδέν κακόν αμιγές καλού". Άλλωστε και ο σοφός λαός μας συνηθίζει να λέει, «κάθε εμπόδιο σε καλό».. συνεπώς η ίδια πεποίθηση με διαφορετικά λόγια  !!

Αυτό το οποίο θεωρούμε "κακό" για εμάς, είναι συνήθως μια ανεπιθύμητη εξέλιξη. Και τότε μάς θυμώνει η ιδέα, πως θα πρέπει να βιώσουμε και την χειρότερη εκδοχή, ώστε να έχουμε μέτρο σύγκρισης για τα καλύτερα όταν θα έρθουν !!

Βέβαια, είναι κατανοητοί οι λόγοι που η πίκρα της απογοήτευσης όταν καταρρεύσουν τα όνειρα μας, δεν μας επιτρέπει να ευελπιστούμε πως ίσως ο Θεός, έχει κάποια καλύτερα σχέδια για εμάς απ’ αυτά που εμείς προσδοκούσαμε.
Και ειδικά όταν χάσουμε κάτι που θεωρούσαμε ως δεδομένο, δεν μας παρηγορεί η σκέψη πως η απώλεια μας, ενδέχεται μια μέρα να αποδειχθεί ότι ήταν προς όφελος μας. Κατά την στιγμή εκείνη, θεωρούμε αδιανόητο να πρέπει να στερηθούμε κάτι, ώστε να εκτιμήσουμε αυτό που θα αποκοτήσουμε μετέπειτα. Και τούτο διότι, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο "άγνωστο μέλλον" !! 
 
* * Ας δούμε όμως τί έχει να μας διδάξει αυτό το παραμύθι, όπου στο τέλος συμπληρώνω κάποια "μαθήματα", που μας τα δίνει η ίδια η ζωή: 
 
Διαβάστε περισσότερα >>...  
 
 Μια φορά κι έναν καιρό.. ήταν 3 δένδρα !!
 

      Πριν πάρα – πάρα πολλά χρόνια, επάνω σε έναν λόφο ενός δάσους της Ναζαρέτ, ήταν τρία μικρά δέντρα, τα οποία φύτρωσαν το ένα δίπλα στο άλλο. Το καθένα απ' αυτά είχε έναν δικό του οραματισμό για τον εαυτό του όταν μεγαλώσει, και έτσι συζητούσαν τα όνειρα τους μεταξύ τους.

_Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα μπαούλο όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός. Αυτό ήταν το όραμα του και η καθημερινή ευχή του !!.
_Το δεύτερο δενδράκι, ήθελε να αξιωνόταν κάποια μέρα να γίνει ένα μεγαλοπρεπές καράβι στα χέρια κάποιου έμπειρου τεχνίτη, ένα όμορφο γερό σκαρί, που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα !!
_Το τρίτο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε, ήταν να γίνει το πιο ψηλό και το πιο δυνατό δένδρο στην κορυφή του λόφου του δάσους, έτσι ώστε το ύψος του να φτάνει τον ουρανό, για να το βλέπει ο Θεός. 

* * Όμως τα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως διαφορετικά. Και συγκεκριμένα, πήγαν στο δάσος κάποιο ξυλοκόποι και έκοψαν τα δένδρα που πλέον είχαν μεγαλώσει. 
 
_Το πρώτο ενώ ποθούσε να γίνει ένα όμορφο ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς.. ένας ξυλουργός από την Βηθλεέμ, το έκαμε σκεύος για την τροφή ζώων, δηλαδή ένα παχνί για τα άχυρα.
_Το δεύτερο δένδρο που ήθελε να γίνει μεγαλοπρεπές καράβι και να μεταφέρει βασιλιάδες.. με το ξύλο του κατασκεύασαν ένα μικρό ψαροκάϊκο, που το αγόρασαν φτωχοί ψαράδες από την Γαλιλαία για να ψαρεύουν.
_Το τρίτο που ήθελε να μείνει στο δάσος και ήθελε το ύψος του να φτάσει τον ουρανό.. το πήρε κάποιος απ’ τους ξυλοκόπους από την Ιερουσαλήμ, και το έβαλε στην ξυλαποθήκη του. 

Έτσι, τα δέντρα απογοητευμένα από την εξέλιξη των πραγμάτων.. διέγραψαν από την σκέψη τους τα όνειρά τους. Ωστόσο: 

* * Μία παγωμένη μέρα όμως, ένας άνδρας μαζί με μια γυναίκα, πήγαν στον στάβλο όπου ήταν το ξύλινο παχνί με τα άχυρα. Εκεί η γυναίκα μετά λίγη ώρα γέννησε ένα όμορφο αγοράκι, και το τοποθέτησαν μέσα στο παχνί μετατρέποντας το σε φάτνη. Ήταν ο Ιωσήφ με την Θεοτόκο.. και έτσι αξιώθηκε αυτό το παχνί - η φάτνη, να δεχτεί μέσα της, όχι απλώς διαμάντια και χρυσάφια, αλλά Τον Θησαυρό των θησαυρών, που ήρθε στην Γή για όλη την ανθρωπότητα !!.

* * Μετά κάποια χρόνια, μια μέρα στο μικρό ψαροκάϊκο, που ήταν αραγμένο στην ακτή της λιμνοθάλασσας της Γαλιλαίας, στην λίμνη της Γεννησαρέτ, μπήκαν μέσα κάτι ψαράδες για να περάσουν στην απέναντι ακτή. Ένας απ’ αυτούς φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος και ξάπλωσε να κοιμηθεί.
Όταν ανοίχθηκαν στην θάλασσα, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία. Το ψαροκάικο δεν ήταν αρκετά δυνατό για να αντέξει. Και τότε πανικόβλητοι οι ψαράδες ξύπνησαν Τον φίλο τους που κοιμόταν. Εκείνος σηκώθηκε και διέταξε την φουρτουνιασμένη θάλασσα «σιώπα πεφίμωσο».. και τότε ο άνεμος αμέσως κόπασε και η θάλασσα γαλήνεψε.
Ήταν λοιπόν Ο Ιησούς Χριστός μαζί με τους μαθητές του. Έτσι και το δεύτερο δένδρο που είχε φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο που θα μετέφερε βασιλιάδες, αξιώθηκε να μεταφέρει Τον Βασιλέα όλου του Σύμπαντος !!. 

* * Δεν πέρασε αρκετός καιρός.. και το τρίτο δένδρο που ήταν στην αποθήκη του ξυλουργού, το πήραν και κατασκεύασαν απ’ αυτό έναν τεράστιο σταυρό. 
Στην συνέχεια έδωσαν τον σταυρό σε έναν βασανισμένο και αιμόφυρτο άνδρα, να τον μεταφέρει επάνω στις αδύναμες πλάτες Του, έως την κορυφή του λόφου που λέγονταν Γολγοθάς. Αυτός ο ταπεινός άνδρας σέρνοντας τον βαρύ σταυρό, περπατούσε μεσ’ στο πλήθος που Τον παρακολουθούσε .. ενώ οι μισοί απ’ αυτούς έκλαιγαν γοερά, και οι άλλοι μισοί Τον χλεύαζαν και Τον έφτυναν !!
Ο άνδρας σκόνταψε και έπεσε πολλές φορές καθώς ο δρόμος ήταν δύσβατος και ο σταυρός μεγάλος και υπέρβαρος. Μόλις όμως το ξύλο του σταυρού ποτίστηκε απ’ τον ιδρώτα και το αίμα αυτού Του άνδρα, το ξύλο άρχισε να νιώθει τους φρικτούς πόνους Του.. ένιωθε τους πόνους Του απ’ τα καρφιά, καθώς διαπερνούσαν την σάρκα Του και σφηνώνονταν στο ξύλο !!
Και τότε λοιπόν το δένδρο κατάλαβε, πώς όχι μόνο θα αγγίξει τον ουρανό για να το βλέπει ο Θεός, αλλά επιλέχτηκε απ’ Τον ίδιο Τον Θεό, να ευλογηθεί ως το Σύμβολο της Αγάπης και της Παντοτινής Αληθινής Πίστης !!. 


ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ «Ουδέν κακόν αμιγές καλού»:

    Τελικά το καθένα απ’ τα δένδρα της ιστορίας μας, απόκτησε όχι μόνο αυτό που ποθούσε, αλλά ασύγκριτα πολύ περισσότερα. Ωστόσο, όχι με τον τρόπο που είχε ονειρευτεί, αλλά όπως ήταν το Θέλημα Του Θεού. 

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε συνεπώς ποιό είναι το θέλημα Του Θεού για μας. Όμως μην ξεχνάμε πως αυτό που Εκείνος ετοιμάζει για μας, είναι πάντα το ωφελιμότερο. 
Επομένως, πρέπει να συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα για να κρατάμε την ελπίδα μας 

ζωντανή.. διότι δίχως στόχους και θέληση ψυχής, καμία προσευχή μας δεν εισακούεται !!

Όμως.. καθώς ο Θεός μάς έδωσε νοημοσύνη παράλληλα με την ελεύθερη βούληση.. εάν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως εμείς θα το θέλαμε.. τότε πολύ πιθανόν, κάτι εμείς δεν κάνουμε σωστά !!. 
 
Επομένως φίλοι μου, όποτε νιώθετε να σας πνίγουν τα πικρά παράπονα απ’ την ζωή σας .. φιλοσοφήστε την όπως και εγώ, μέσα από μια άλλη οπτική:

 _Ζήτησα ευημερία… αλλά η ζωή μου έδωσε μυαλό και υγεία για να δουλέψω.
_Ζήτησα καλοτυχία… αλλά η ζωή μου έδωσε ευκαιρίες για να μην αποτύχω στο μέλλον.
_Ζήτησα αντοχή… αλλά η ζωή μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει πιο δυνατή.
_Ζήτησα σοφία… αλλά η ζωή μου έδωσε προβλήματα, ώστε να μελετήσω τον τρόπο για να τα λύσω.
_Ζήτησα έναν αβασάνιστο στόχο… αλλά η ζωή μου έδωσε κουράγιο, για να ξεπεράσω τα εμπόδια μέχρι να τον φτάσω.
_Ζήτησα έναν σκοπό στην άχαρη καθημερινότητα μου … και η ζωή μου έδωσε πονεμένους ανθρώπους για να τους βοηθήσω !!.
 

Με αγάπη πάντα ~ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*