*Το πείραμα του βατράχου ~ σίγουρα διδακτικό, αλλά και επίκαιρο*

 

Πρόκειται για αληθινό πείραμα, που οδήγησε σε επιστημονική θεωρία:
 

Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου.
Ο Olivier Clerc (συγγραφεύς και φιλόσοφος) χρησιμοποίησε το παρακάτω πείραμα για να δημιουργήσει μια μικρή ιστοριούλα, η οποία θα’ λεγε κανείς, «λές και επινοήθηκε για τις μέρες μας» !!
Δεν θα την επαναλάβω, ωστόσο είναι προφανές ότι μέσω της αλληγορίας, θέλησε να δώσει έμφαση στα αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών – των συνθηκών, που επηρεάζουν δυσμενώς τόσο την ψυχική μας υγεία, όσο και την σωματική μας ακεραιότητα.
 
Το πείραμα ονομάστηκε «Η θεωρία του βατράχου» και έχει ως εξής:
 
>> Διαπιστώθηκε πώς εάν πετάξεις έναν βάτραχο σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό, αυτός θα τιναχτεί αμέσως έξω.
Φυσιολογική αντίδραση, διότι (αυτονόητα), θα ενεργοποιηθούν αυτομάτως τα αντανακλαστικά της επιβίωσης του.
Δεν χρειάζεται σκέψη, η σωτηρία της ζωής του δηλαδή, είναι το οδυνηρό και απότομο κάψιμο του, μόλις έρθει σε επαφή με το βραστό νερό.
Σε αντίθεση με το παραπάνω, έχει παρατηρηθεί πως εάν βάλεις τον βάτραχο στο ίδιο σκεύος με χλιαρό νερό, και από κάτω αρχίσεις να δυναμώνεις την φωτιά πολύ αργά, σταδιακά .. τότε, ο καημένος ο βάτραχος θα χαλαρώσει, θα χουχουλιάσει και θα απολαύσει το μπάνιο του, μέχρι που θα χάσει τις αισθήσεις του από την θερμότητα και τον ατμό, με αποτέλεσμα να γίνει βραστός δίχως να το καταλάβει !!
 
Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία μόλις ανακάλυψα τα παραπάνω στο διαδίκτυο, και παρότι ίσως δυσαρεστήσω ορισμένους, έχω να συμπληρώσω ως συμπέρασμα τα ακόλουθα:
 
Διαβάστε περισσότερα >>

 Συμπεράσματα:

    Στην απρόσμενη οδυνηρή αλλαγή, το ένστικτο ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά της επιβίωσης, τόσο στα ζώα όσο και στον άνθρωπο. Επειδή όμως ο άνθρωπος διαθέτει νοημοσύνη, δεν του επιτρέπεται να φτάσει σε σημείο να καεί για να πηδήξει έξω απ’ την κατσαρόλα !!.
Και ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο αφού ο βάτραχος δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο που διατρέχει, ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτα ολέθριο καί για εμάς, όταν δεν συνειδητοποιούμε την φθορά που υποβόσκει, είτε μέσα στις όποιες σχέσεις μας - είτε σε καταστάσεις που βιώνουμε, όταν χουχουλιάζουμε και απλά βολευόμαστε μην θέλοντας να σκεφτούμε το αποτέλεσμα.
 
    Ο βάτραχος δεν διαθέτει λογική, ενώ εμείς που διαθέτουμε (λέμε), την χρησιμοποιούμε για να πλάθουμε δικαιολογίες που μας επιτρέπουν.. άλλοτε να μην σκοτίζουμε το μυαλό μας για να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας - άλλοτε να παριστάνουμε τους πολυάσχολους, για να μην μας ξεβολεύουν απ’ την ρουτίνα της καθημερινότητας μας - άλλοτε να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα κανονισμούς, αρκεί να μην περιορίζουν τις απολαύσεις μας.. κι άλλοτε διότι δεν δεχόμαστε οτιδήποτε πάει κόντρα στα συμφέροντα μας.. και τότε, οι πιθανότητες να αποφύγουμε “τον βρασμό μέσα στο ζουμί μας” είναι απειροελάχιστες !! 
 
    Για να δούμε εάν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο ο βάτραχος, αφήσαμε να χάσει την ζωή του .. εκ΄ των υστέρων βέβαια λυπούμαστε για το αποτέλεσμα .. ωστόσο με παρόμοιο σκεπτικό ενώ λυπόμαστε, κλείνουμε επιλεκτικά τα αυτιά στα ουρλιαχτά πόνου και στις κραυγές απελπισίας άλλων, εφόσον δεν μας αφορούνε και δεν προέρχονται απ’ το δικό μας περιβάλλον. Και λέω “επιλεκτικά” διότι, μόνο εφόσον η τραγωδία δοθεί στην δημοσιότητα.. τότε πρόθυμα αναμασάμε την τροφή που μας έδωσαν και τις δίνουμε διαστάσεις !!  
Η λύπη για το αποτέλεσμα του πειράματος λοιπόν, δεν έχει αξία όταν δεν κατανοούμε την αναγκαιότητα να συμβάλουμε άμεσα στην επιδίωξη υγιούς κοινωνίας. Το αποτέλεσμα έχει αντίκτυπο και σε εμάς, διότι εχθές ήταν ο βάτραχος και αύριο μπορεί να είμαστε εμείς !!  
 
    Πειραματιστήκαμε με τον βάτραχο μένοντας θεατές έως να δούμε το αποτέλεσμα .. και με παρόμοιο τρόπο, μένουμε θεατές σε ακραίες αντιδράσεις και ομαδικά ξεσπαθώματα ατόμων, που αρνούνται να συμμορφωθούν με τα μέτρα προφύλαξης εν καιρώ Πανδημίας, τις οποίες μια μερίδα ανθρώπων τις επικροτούν ~ και από την άλλη, βλέπουμε συμπεριφορές που ολοφάνερα μας επιβάλλουν την συμμόρφωση μέσω εκφοβισμού με κάθε τρόπο, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, η ανεκτικότητα από μια άλλη μερίδα ατόμων χαρακτηρίζεται λίαν επιεικώς «θεατές στο θέατρο του παραλόγου» !! 
Δεν ξέρουμε λοιπόν προς ποιά από τις δύο πλευρές να κλίνουμε, διότι καμία από τις δύο δεν μας αντιπροσωπεύει – καμία από τις δύο δεν την κατανοούμε. Και αντί να τους ξυπνήσουμε από «τον λήθαργο του βατράχου», επιτρέπουμε να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις ο διχασμός, λές και έχουμε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ μας !!  

* * Ο Αϊνστάιν αναφερόμενος στον ορισμό της παραφροσύνης είπε: «Παραφροσύνη είναι, ενώ δεν αλλάζεις στάση ζωής, να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα» !! 
 
     Και κλείνοντας θέλω να σας υπενθυμίζω ότι, όλοι οι μεγάλοι αγώνες της ιστορίας που έφεραν αποτελέσματα, καρποφόρησαν διότι υπήρξε ομοψυχία – πίστη – και συμμαχία. Ως παράδειγμα, το 1821 μια χούφτα Έλληνες με μηδαμινές γραμματικές γνώσεις, με ανεπαρκή εξοπλισμό, με ανύπαρκτα μέσα επικοινωνίας και ιατρική φροντίδα, κατάφεραν να κλονίσουν την πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία προηγουμένως είχε γκρεμίσει την απόρθητη Βυζαντινή Αυτοκρατορία !!
Και ο αγώνας των Ελλήνων δικαιώθηκε, ενώ μάλιστα κατά τις εποχές εκείνες, η Φυματίωση θέριζε αδιακρίτως !!.
Μάλιστα, ο φυματικός Γ. Καραϊσκάκης (ένας απ’ τους αγωνιστές του 21), αναγκάστηκε να βρεί καταφύγιο στην Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, όπου μετά από τάμα του στην θαυματουργή Παναγία θεραπεύτηκε. Στο μουσείο της Μονής εκτίθεται το σπαθί του, το όπλο του, και το χαρακτηριστικό φέσι του Καραϊσκάκη.   
 
«Το Θαύμα συμβαίνει, αλλά πρέπει να πιστέψουμε σε αυτό»:  Άγιος Παϊσιος 
 
      Παρακαλώ φίλοι και φίλες μου, δεν επιθυμώ να μην γίνουν κοινωνικοπολιτικά σχόλια στο παρόν άρθρο μου. Αφενός διότι, δεν μου επιτρέπεται να πάρω θέση δημοσίως καθώς δουλειά μου είναι να εξετάζω τα πάντα αντικειμενικά - σφαιρικά, και αφετέρου ο απώτερος σκοπός μου είναι, να κατανοήσουμε ότι «η άμεση συνειδητοποίηση σώζει ζωές», και η μόνη σωτηρία μας είναι στην παρούσα εποχή είναι «η μεταξύ μας ομοψυχία» !!
 
 
Με αγάπη πάντα ~ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*