*Τί ορίζεται ως Διαίσθηση ~ και τί ως Τηλεπάθεια*

 

Διαίσθηση και Τηλεπάθεια:

Μία γνωστή έμφυτη δυνατότητα του ανθρώπου, και μία ασυνήθιστη ικανότητα που χαρακτηρίζεται ως υπερφυσική !!
 
        Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου. Πριν όλων θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο όρος «Μεταφυσικό» δεν υπάρχει πλέον στις μέρες μας. Τούτο διότι μετά τον 19^ο αιώνα, έχει αποδειχθεί πως δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που δεν ανήκει στην φύση – που να θεωρείται εκτός φύσεως. Υπάρχει όμως όντως το «Υπερφυσικό», το κάτι παραπάνω απ’ το καθημερινό – το συνηθισμένο.
 
       Οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν ότι «τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται», διότι είχαν την πεποίθηση πως οι άνθρωποι έχουν την δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους νοερά. Στην συνέχεια όμως όλες οι επιστήμες “παλινδρόμησαν”, και έσβησαν τα φώτα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.
Ελάχιστοι είχαν την δυνατότητα μόρφωσης, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού να μην  γνωρίζει καν’ γραφή και ανάγνωση. Επομένως είναι φυσικό που σε περασμένους αιώνες, καθώς οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να γνωρίζουν, έπλαθαν μύθους και θρύλους για όλα τα ανεξήγητα.
 
Ωστόσο ακόμη και στον αιώνα μας, ο άνθρωπος φοβάται ό,τι δεν γνωρίζει ή δεν του έχει αποδειχθεί. Βέβαια δεν υπάρχει δικαιολογία εφόσον μπορεί πλέον να ενημερωθεί, ώστε να εξανεμιστούν οι εσφαλμένες εντυπώσεις.
Οι ικανότητες να ανιχνεύει ο άνθρωπος κάτι που δεν μπορεί να ανιχνευθεί με τις φυσικές του αισθήσεις και τις συνηθισμένες εγκεφαλικές ικανότητες του, είναι αρκετές.
Προτείνω να δούμε με ποιες προϋποθέσεις λειτουργεί αυτό, και πώς αποδεικνύεται στις μέρες μας.
 
Διαβάστε περισσότερα >>...  
 
Προηγουμένως όμως, θα πρέπει να γίνουν κατανοητές οι διαφορές μεταξύ Διαίσθησης και Τηλεπάθειας:
 
 
      Με το παρόν άρθρο μου μπαίνουμε στον εργαστηριακό χώρο των Ψυχικών Ερευνών (Ψυχοερεύνηση), όπου η Παραψυχολογία εκτός των άλλων, μελετά την αλληλεπίδραση μεταξύ ζωντανών και περιβαλλοντικών περιστατικών, που δεν εμπίπτουν στους γνωστούς φυσικούς νόμους της φύσης. Οι μελέτες αυτές επικεντρώνονται σε διάφορους τομείς. 
Αποφεύγω τις δυσκολονόητες επιστημονικές ορολογίες, αντικαθιστώντας αυτές με κατανοητές ερμηνείες.
 
      Σχετικά με την Τηλεπάθεια, όλοι μας λίγο πολύ έχουμε διαβάσει, και κάποιοι από εμάς δηλώνουν πως κατά καιρούς είχαν προσωπικές εμπειρίες. Δεν αμφιβάλω διόλου, ωστόσο, αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος για να μας δημιουργηθεί η ανάγκη να κατανοήσουμε τους λόγους που εκδηλώνονται αυτά τα ασυνήθιστα «ψυχοκινητικά φαινόμενα». Και μάλιστα σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι επικίνδυνο να πειραματιστούμε με αυτά, να δίνουμε εξωπραγματικές διαστάσεις, να παρασυρόμαστε από φημολογίες και δημοσιεύματα που δεν μας δίνουν επιστημονικές εξηγήσεις.
 
Οι ικανότητες να ανιχνεύει ο άνθρωπος κάτι που δεν μπορεί να ανιχνευθεί με τις φυσικές του αισθήσεις και τις συνηθισμένες εγκεφαλικές ικανότητες του, δεν περιορίζονται μόνο στις έμφυτες  Διαισθητικές που τις διαθέτουμε όλοι μας. Οι μορφές Τηλεπάθειας που ενισχύονται και από ψυχικές δυνάμεις εκδηλώνονται κάτω από προϋποθέσεις, και ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω.
Ωστόσο, για να γίνει κατανοητή η Τηλεπάθεια, επιβάλλεται να αναλυθεί η Διαίσθηση: 


* * ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ:
 

_Η διαίσθηση είναι μια αστείρευτη πηγή γνώσεων, που μας δόθηκε ως έμφυτο χάρισμα για να μας βοηθήσει στην επιβίωση μας. 

_Η διαίσθηση μας προφυλάσσει από λανθασμένες επιλογές μας, που συνήθως έχουν υλικό και ηθικό κόστος.
_Η διαίσθηση πάντα μας προειδοποιεί όταν πρόκειται να απογοητευτούμε συναισθηματικά – ερωτικά.
_Η διαίσθηση μας προετοιμάζει ψυχολογικά για τις όποιες ψυχοφθόρες μοιραίες εξελίξεις.
_Και η διαίσθηση είναι αυτή που μας δείχνει τον δρόμο προς την διεκδίκηση της ευτυχία.

Είναι Θείο χάρισμα, η "προίκα" της κάθε ψυχής, την οποία την διαθέτουμε όλοι μας !!
 
~ ~ Η επαφή μαζί της για να την Αναπτύξουμε:  

      Για να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ψυχοφθόρες καταστάσεις, ψυχοσωματικές παθήσεις και γενικότερους προβληματισμούς, χρησιμοποιούμε τις φυσικές μας ικανότητες.
Ωστόσο, χρειάζεται να γνωρίζουμε την λειτουργία των βασικότερων “εργαλείων” που διαθέτουμε, δίχως απαραιτήτως να έχουμε σπουδάσει ιατρική.
Το υπ’ αριθμόν ένα από αυτά, είναι το μυαλό μας (ο εγκέφαλος μας), ο οποίος σε άλλες περιπτώσεις ελέγχει το συναίσθημα, και σε άλλες οδηγείται από αυτό.
  
Ο εγκέφαλος μας χρησιμοποιεί τις πέντε βασικές αισθήσεις μας, οι οποίες συμβάλουν στις συνειδητές σκέψεις μας. Ωστόσο είμαστε συνδεδεμένοι με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μας με τρόπους αθέατους, που τα μάτια - τα αυτιά - η μύτη - το δέρμα και η γλώσσα, δεν μπορούν να μας τα αποκαλύψουν.. ενώ η Διαίσθησή μας μπορεί !!.
 
Και συγκεκριμένα, ερχόμαστε στην Γή προικισμένοι με τα Πρωτογενή Ένστικτα, τα οποία σταδιακά αναπτύσσουν την διαίσθηση σε συνειδητό επίπεδο. Και καθώς μέσω της Αύρας της ψυχής μας λειτουργούμε ως πομποί και δέκτες, η διαίσθηση διευρύνεται σε ασύλληπτα μεγάλη εμβέλεια.
Η διαίσθηση είναι το σημαντικότερο έμφυτο χάρισμα που μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίζουμε κάτι χωρίς να μπορούμε να το αιτιολογούμε αναλυτικά.. ωστόσο ξέρουμε πώς κάτι έχει να μας πεί μια φωνή από μέσα μας. 
Η διαίσθηση είναι η Έμφυτη Κλίση μας προς την αναζήτηση αγνώστων στοιχείων, η οποία ξυπνάει μέσα μας την κατάλληλη στιγμή, γεφυρώνοντας έτσι το χάσμα μεταξύ Συνειδητού και Ασυνείδητου, αλλά και μεταξύ Ενστίκτου και Λογικής !!.


* * Τί ορίζεται ως Διαίσθηση:
      

         Η διαίσθηση είναι αυτό που μας δίνει την αίσθηση πως κάτι μας διαφεύγει εκείνη την στιγμή, ενώ παράλληλα νιώθουμε σαν να ανεβαίνει ένα θερμόμετρο μέσα μας ως τον λαιμό, ή νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Τα προαναφερόμενα σημάδια που τα αποκαλούμε προαισθήματα, όταν εμφανίζονται όμως, συνήθως δεν έχουμε πλήρη επίγνωση των αιτιών που μας τα προκάλεσαν. 
Την δεδομένη στιγμή πρέπει να την θυμόμαστε, διότι το βέβαιο είναι πως μας “μιλούσε’’ η Διαίσθηση μας, αλλά εμείς δεν αντιληφθήκαμε αυτά που μας έλεγε. Αργότερα όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, συνειδητοποιούμε πως μάς έλεγε αυτό που δεν θέλαμε να ακούσουμε – δεν θέλαμε να ξέρουμε !!.

Συχνά η διαίσθηση "χτυπάει το καμπανάκι" σε ότι δεν πρέπει να κάνουμε – δεν πρέπει να εμπιστευτούμε – δεν πρέπει να επενδύσουμε συναίσθημα για να μην πληγωθούμε κ.λ.π. Όταν όμως εμείς την παρακούμε στην συνέχεια συνηθίζουμε να λέμε, «Μα το ήξερα ότι δεν έπρεπε..» _ «Αχ, το ένιωθα μέσα μου ότι ήταν λάθος..κ.ά» !!.
Κι όμως το κάναμε, κι ας προαισθανόμασταν πως δεν ήταν σωστό. Η διαίσθησή μάς το είπε, αλλά την αγνοήσαμε. Όταν λοιπόν μας συμβαίνει αυτό, τότε δεν είναι ποτέ μια απλή σύμπτωση – δεν φταίει ποτέ η ατυχία μας, αλλά φταίει που δεν εμπιστευόμαστε την εσωτερική φωνή μας.

Βέβαια, η Διαίσθηση δεν μας προειδοποιεί μόνο για τα δυσάρεστα, αλλά και μας οδηγεί και σε όσα ευχόμαστε – ελπίζουμε να μας συμβούν. Όπως ως παράδειγμα:
Συμβαίνει να σκεπτόμαστε με νοσταλγία ένα άτομο, και όταν χτυπάει το τηλέφωνο δίχως να δούμε το νούμερο, το σηκώνουμε ξέροντας ότι είναι αυτό το άτομο. Ή συμβαίνει να σκεφτόμαστε έντονα ένα πρόσωπο, και παίρνουμε τους δρόμους για να το συναντήσουμε.. και όντως τα βήματα μας, μάς οδηγούν προς το σημείο που βρίσκεται κ.ά !!.

~ ~ Τί συμβαίνει και δεν την υπ_ακούμε ??!!

      Για να αυξήσουμε την επικοινωνία μας με την διαίσθηση μας, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις – δεν χρειάζονται ειδικές ασκήσεις – δεν χρειάζονται υπερφυσικά χαρίσματα ή μυστήριες διαδικασίες. Χρειάζεται μόνο να πάψουμε να υπερεκτιμάμε την νοημοσύνη μας – τις εγκυκλοπαιδικές μας γνώσεις – τα εξωτερικά μας χαρίσματα.. και κυρίως να μετριάσουμε το ΕΓΩ μας διότι αυτό μας εμποδίζει να την υπ_ακούμε !!.

Χρειάζεται να ενεργούμε σύμφωνα με όσα είναι εφικτά να πραγματοποιηθούν καθώς ο άνθρωπος δεν γίνεται να έχει τον έλεγχο σε όλα, χρειάζεται να ελέγχουμε τους σαρκικούς μας πόθους βάζοντας σε προτεραιότητα τους ηθικούς φραγμούς μας, ώστε τα πάθη μας να μην γίνονται τα μεγαλύτερα και τραγικότερα λάθη μας.
 
Ίσως όλα τα παραπάνω να ακούγονται ως θρησκευτικό δίδαγμα. Ωστόσο δεν είναι παρά μόνο οι βασικότεροι Συμπαντικοί κανόνες τους οποίους θα πρέπει να σεβαστούμε, για να μπορούμε να έλκουμε την θετική ενέργεια προς το μέρος μας, με σκοπό να κάνουμε πιο ευχάριστη την πορεία της Ψυχής μας επάνω στην Γή.
Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Διαίσθηση μάς δόθηκε ως Θείο Δώρο, για να βελτιώνουμε την ποιότητα της ζωής.

* * ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ:

        Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως η Τηλεπάθεια είναι ένα προαίσθημα για το τί συμβαίνει ή θα συμβεί (κάτι σαν μαντεψιά δηλαδή) όπως η προαίσθηση, και ως ένα σημείο δεν έχουν άδικο. Όμως υπάρχουν κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες σε ό,τι αφορά τις εγκεφαλικές ιδιότητες μας.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι διαθέτουμε όλοι μας «Αισθητήρια Μνήμη». Είναι τμήμα της μνήμης που λειτουργεί πριν ακόμη αποκτήσουμε γνώσεις. Κάθε στιγμή που βιώνουμε πλαισιώνεται από διάφορα συναισθήματα.

Τα συναισθήματα δημιουργούνται διότι διαθέτουμε Αισθήσεις. Έτσι, ακόμη και να μην θυμόμαστε επακριβώς ένα γεγονός (ακόμη και σε περίπτωση αμνησίας), η Αισθητήρια Μνήμη επαναφέρει το συναίσθημα – την αίσθηση που μας προκάλεσε το συμβάν.
Ως παράδειγμα:
Νιώθουμε νοσταλγία με το που νυχτώνει – Νιώθουμε μελαγχολία όταν πλησιάζουν Χριστουγεννιάτικες γιορτές – Νιώθουμε αναστάτωση όταν πρέπει να ταξιδέψουμε κ.ά.
Σας συνιστώ να διαβάσετε το σχετικό άρθρο μου: https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/11/blog-post.html
 
Το Τηλεπαθητικό άτομο: Και σε αυτήν την περίπτωση εκτός την έντονη Διαίσθηση, ο εγκέφαλος του χρησιμοποιεί επίσης παρελθοντικά βιώματα (ευχάριστα ή ανεπιθύμητα κ.λ.π.), για να δώσει στο άτομο να καταλάβει τί συμβαίνει ή θα συμβεί ως αποτέλεσμα, είτε θα το νιώσει το ίδιο το άτομο ή κάποιο άλλο συγκεκριμένο.

 
~ ~ Η Τηλεπάθεια επομένως είναι κάτι περισσότερο:
 
      Με τις πέντε βασικές αισθήσεις μας, δεν γίνεται να αντιλαμβανόμαστε συνειδητά τα πάντα που συμβαίνουν γύρο μας. Τα αντιλαμβάνεται όμως το υποσυνείδητο (διάσπαρτες πληροφορίες – εντυπώσεις κ.ά.), και αυτό γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτων. Με την ίδια ταχύτητα καταχωρούνται αστραπιαία στην Αισθητήρια Μνήμη. 

Έτσι, έως να μεταφερθούν οι πληροφορίες στον επεξεργαστή δημιουργίας σκέψης, χρειάζεται πολλαπλάσιος χρόνος τον οποίο δεν έχουμε κατά την διάρκεια της ημέρας. Είτε επειδή είμαστε απορροφημένοι σε αυτό το οποίο κάνουμε μια δεδομένη στιγμή, είτε διότι μας πιέζει ο χρόνος να τα προλάβουμε όλα κατά την διάρκεια της ημέρας.. ένα συνηθισμένο άτομο δεν μπορεί να επαναφέρει συνειδητά όλες αυτές τις πρόσθετες πληροφορίες. Οπότε, εφόσον λάβουμε κάποιες από αυτές τις πληροφορίες (κάτι ξαφνικά πέσει στην αντίληψη μας), αυτές ανήκουν σε παρελθόντα χρόνο.

Το Τηλεπαθητικό άτομο: Έχει την αίσθηση ότι κάτι του έχει διαφύγει και αναζητά την πληροφορία, αλλά μπορεί να συμβεί να την λάβει κατά την διάρκεια του ύπνου του. Ξυπνάει δηλαδή και έχει την απάντηση – έχει γνώση. Όμως ακόμη και εκ των υστέρων, έστω σπανίως, σημαίνει ότι είχε ενεργοποιηθεί στιγμιαία κάποια από τις Ψυχικές του Δυνάμεις.  

 

* * Τί ορίζεται ως Τηλεπάθεια:

 

      Η Τηλεπάθεια στην ουσία, λειτουργεί επίσης διαισθητικά, χαρακτηρίζεται επίσης ως προαίσθημα (συνέβη – συμβαίνει – θα συμβεί), το οποίο όμως το συλλαμβάνει το τηλεπαθητικό άτομο με όλες του τις αισθήσεις, και έτσι μυαλό το μεταφράζει σε εικόνα με ήχο. 

Επομένως, η διαφορά είναι ότι χρειάζονται και οι ανάλογες εγκεφαλικές ικανότητες – δυνατότητες (ενεργοποιημένοι νευρώνες).

Σαφώς είναι ένα πολύ πιο εξελιγμένο σύστημα, το οποίο επιτρέπει να μάθουμε περισσότερα απ' όσα μπορούμε να κάνουμε με τις πέντε βασικές αισθήσεις μας. Συνεπώς, ακόμη και γι’ αυτό που ορίζεται ως Τηλεπάθεια, είναι απαραίτητη η Διαίσθηση, προϊόν της Ψυχικής μας Δύναμης.
 
Αν σταθούμε λοιπόν μια στιγμή σε αυτό και το αναγνωρίσουμε, θα αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε και την απίστευτη προοπτική που έχουμε να αναπτύξουμε και να διευρύνουμε την Διαίσθηση, σε ήπια Τηλεπάθεια. Εξάλλου, όλοι οι άνθρωποι έχουμε αυτήν την καταπληκτική Ψυχική Δύναμη, κι απ’ την στιγμή που το κατανοήσουμε αυτό, σίγουρα μπορούμε να την ενσωματώσουμε στην καθημερινή μας ζωή. 
«Τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται» υποστήριζαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, και στις μέρες μας αυτό μεταφράζεται ως Τηλεπάθεια.
 
Το τηλεπαθητικό άτομο, είναι σαν να βλέπει την πληροφορία (π.χ) ως ένα στιγμιότυπο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα σε πολύ αργή κίνηση, και σε επανάληψη. Ενημερώνεται δηλαδή με πιο άμεσο και πιο διευκρινιστικό τρόπο για κάτι που ήδη έχει συμβεί εν’ αγνοία του, όπως και για κάτι που πολύ πιθανόν να υπάρχει μόνο ως σκέψη στο μυαλό κάποιου τρίτου ατόμου, η οποία όμως συνήθως το αφορά άμεσα. Ως παράδειγμα:

Η ανάγνωση του μυαλού – ή αλλιώς των σκέψεων, είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα Τηλεπάθειας. Δηλαδή η σύλληψη των σκέψεων άλλου ατόμου, ή η επικοινωνία από μυαλό σε μυαλό δίχως λεκτική διαδικασία.
 
Η Τηλεπάθεια μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων είναι εφικτή, αλλά μόνο για μικρό χρονικό διάστημα ή σποραδικά. Μεγάλης διάρκειας ή έως το τέλος της ζωής, έχει παρατηρηθεί μόνο σε δίδυμα αδέλφια με ισχυρή ψυχική σύνδεση.
 
Τηλεπάθεια + Ψυχικές Δυνάμεις:
Δεν υπάρχει τίποτα το Μεταφυσικό ~ υπάρχει το Υπερφυσικό. 
 
Οι εγκεφαλικές ικανότητες σε συνδυασμό με κάποιες ιδιαίτερες ψυχικές δυνάμεις (Ψυχοκίνηση - Ψυχοκινητικές), δίνουν στο τηλεπαθητικό άτομο την ικανότητα να ανιχνεύει κάτι που δεν μπορεί να ανιχνευθεί με τις φυσιολογικές - συνηθισμένες αισθήσεις.
 
Μορφές Τηλεπάθειας που ενισχύονται από ψυχικές δυνάμεις υπάρχουν αρκετές, οι οποίες έχουν χωριστεί σε κατηγορίες, και στις οποίες έχουν δοθεί διαφορετικές ονομασίες - ορολογίες. Οι πιο γνωστές περιπτώσεις είναι οι παρακάτω:
 
_Διόραση: Αντίληψη πέρα από τις γνωστές ανθρώπινες αισθήσεις. Η διόραση σαφώς είναι ψυχική, μέσω της οποίας το άτομο βλέπει ένα στοιχείο ή γεγονός που συνδέεται με το παρελθόν, ή ένα άλλο άτομο που βρίσκεται σε απόσταση. Το άλλο άτομο, δεν το βλέπει βεβαίως όπως ήταν στο παρελθόν ή είναι εκείνη την στιγμή, ούτε επακριβώς τον χώρο μπορεί να προσδιορίζει, αλλά η διόραση επιτρέπει στο διορατικό άτομο να κατατοπιστεί και να οδηγηθεί σε συμπεράσματα.
 
_Φωτογραφική σύλληψη: Γνωστή και ως φωτογραφική μνήμη. Το μάτι δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί (καταγράψει) τις λεπτομέρειες μιας φευγαλέας εικόνας. Πολύ πιθανόν κατά την δεδομένη στιγμή να μην υπάρχει λόγος. Εκ’ των υστέρων όμως, το άτομο επαναφέρει την στιγμή και βλέπει στην εικόνα ουσιώδεις λεπτομέρειες σε αργή κίνηση.
 
_Ψυχοσκόπηση ή ψυχομετρία: Επιτρέπει στο άτομο την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με ένα πρόσωπο ή αντικείμενο ή κατάσταση. Όταν πρόκειται για άτομο, στην ουσία διαβάζει τον ψυχισμό του, ακόμη κι όταν απλά αναφέρονται σε αυτό το άτομο (συζητούν γι’ αυτό) άλλα πρόσωπα. Όταν πρόκειται για αντικείμενο, συνδέει την χρήση του στην υπάρχουσα κατάσταση (όπως π.χ. για ποιόν σκοπό έχει χρησιμοποιηθεί). Κι όταν πρόκειται για μια αδιευκρίνιστη κατάσταση, μπορεί να εντοπίσει τους λόγους της επίδρασης αυτής σε μια εξέλιξη.
 
_Ψυχικός αφουγκρασμός – ακοή: Επιτρέπει στο άτομο να συλλαμβάνει ήχους ακόμη και λόγια. Είτε προέρχονται από μακρινή απόσταση την ίδια σχεδόν στιγμή – είτε έλαβαν χώρα σε παρελθόντα χρόνο – είτε προέρχονται από σκέψεις άλλων ατόμων. Μετά από αυτοσυγκέντρωση, μπορεί να γνωρίζει σχεδόν με βεβαιότητα.
 
_ Απομακρυσμένη προβολή: Επιτρέπει στο άτομο να βλέπει κάτι μέσα στο μυαλό του, το οποίο όμως είναι εκτός της οπτικής του γωνίας. Όπως δηλαδή π.χ. πριν στρίψει στον γωνιακό δρόμο, βλέπει ότι υπάρχει κίνδυνος.
 
_Αυτόματη γραφή: Εδώ έχουμε να κάνουμε με άτομο που υπερφορτίζεται με αναπάντητα ερωτηματικά. Αυτή η συναισθηματική πίεση προκειμένου να απελευθερωθεί, βρίσκει διέξοδο στον γραπτό λόγο. Δηλαδή, κρατώντας στα δάχτυλα ένα μολυβί ή στυλό, και αφήνοντας ελεύθερο το χέρι του επάνω σε μία κόλλα χαρτί, αυτό αρχίζει να κινείται και να γράφει λέξεις έως και ολόκληρες προτάσεις (αυτόνομα), δίχως την συνειδητή σκέψη του ατόμου.

Σημειώστε, ο γραφικός χαρακτήρας του ατόμου αλλάζει τελείως, σε σημείο να μην μπορεί να τον ταυτοποιήσει ούτε ειδικευμένος γραφολόγος με αυτόν του ιδίου ατόμου.
Κατά κανόνα δεν βγαίνει νόημα από τα γραφόμενα, διότι πρόκειται για διάσπαρτες “πληροφορίες”. Συνεπώς, μόνο εάν αποφορτιστεί το άτομο από τα βασανιστικά ερωτηματικά του θα μπορέσει να διακρίνει εάν έλαβε πραγματικές “πληροφορίες”, ή εάν πρόκειται για υλικό του σκεπτικού του. Δηλαδή, εάν το άτομο έχει ψυχικά διαταραχθεί, το αποτέλεσμα θα είναι να μην μπορεί να διαχωρίσει την “πληροφορία” από το δημιούργημα της φαντασίας του. Σε περίπτωση που τα γραπτά θυμίζουν τον δικό του γραφικό χαρακτήρα, τότε κατά κανόνα συμβαίνει το δεύτερο.
 
 
* * Συμβουλή μου: 
       Μην πειραματίζεστε μόνοι σας με όλα τα παραπάνω. Είναι προτιμότερο να μην δώσετε διαστάσεις σε κάποιο τυχών παρόμοιο συμβάν. Άλλωστε, υπάρχει το ενδεχόμενο να μας έρθει στα αυτιά ένας ήχος ή μελωδία – να έρθει αδικαιολόγητα στην γλώσσα μας μία γεύση – μία οσμή από το πουθενά – να αισθανθούμε ένα “αόρατο” άγγιγμα, και διάφορους άλλους μικροερεθισμούς μέσω των αισθήσεων μας, που ωστόσο θα οφείλονται στην Αισθητήρια Μνήμη.
Και εξάλλου, αυτά που χαρακτηρίζονται ως Φαινόμενα, δεν συμβαίνουν σε καθημερινή βάση και όποτε θελήσουμε. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται !!.
 
Αντί αυτού, προτείνω να διαβάσετε άρθρα μου σχετικά με τους τρόπους που μπορούμε να καλλιεργήσουμε και να διευρύνουμε την Διαίσθηση μας, να ενημερωθείτε πώς αποκτάται ο έλεγχο των Σκέψεων και Συναισθημάτων.. ευχάριστα, διασκεδαστικά δίχως καμία ιδιαίτερη προετοιμασία, σε οποιονδήποτε χώρο επιλέξετε και ώρα του εικοσιτετράωρου.
Έτσι, πριν κάνουμε οτιδήποτε εν θερμώ, απλά το σκεπτόμαστε λιγάκι παραπάνω, λαμβάνοντας υπόψη μας το προαίσθημα που συνοδεύει την κάθε μας σκέψη. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο άλλωστε αποφεύγουμε εκρήξεις θυμού, κρίσεις άγχους κ.ά.. αλλά και πολλές απογοητεύσεις.
 

Δεν υπάρχει τίποτα το Μεταφυσικό ~ υπάρχει το Υπερφυσικό: 
 
Αυτά και πολλά άλλα σχετικά με τις κλασσικές λειτουργίες μας αλλά και με ακόμη περισσότερες ασυνήθιστες ανθρώπινες ικανότητες, αναλύω σε άλλα άρθρα μου του ιδίου αρχείου μου.
Όπως: Υπερφυσικές & Ψυχοκινητές λειτουργίες.
Τηλεκίνηση – Πυροκίνηση – Ηχοκίνηση – Υδατοκίνηση – Γαιοκίνηση κ.ά.. όπου αντιλαμβανόμαστε πώς συμβαίνει και ο άνθρωπος όντως μπορεί να «χειραγωγεί» τα στοιχεία της φύσης !!
 Ανοίξτε τον σύνδεσμο: https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/12/blog-post_11.html
 

ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*