* *Συγχωρώ, δεν σημαίνει ότι Ξεχνώ !!

Η συγχώρεση όντως λυτρώνει.. σβήνει όμως και τις πικρές αναμνήσεις ?!
 

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, φίλοι και φίλες μου.
Θα ήταν όντως ευχής έργο, εάν ο άνθρωπος είχε την δυνατότητα να σβήνει από την μνήμη του όσα τον ενοχλούν, ή που τον γυρνούν πίσω σε σκηνικά παρελθόντα χρόνου. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε την δυνατότητα της «επιλεκτικής μνήμης», για λόγους που αναλύω παρακάτω. 

Η κάθε στιγμή που βιώνουμε πλαισιώνεται με συναισθήματα. Ακόμη κι όταν θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας όσα μας πόνεσαν - μας πίκραναν, έρχεται η στιγμή που σε ανύποπτο χρόνο η λεγόμενη «Αισθητήρια Μνήμη» μας, μάς τα επαναφέρει στην επιφάνεια. 

Σχετικά με τα επίπεδα της μνήμης μας, και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Αισθητήρια Μνήμη, έχω δημοσιεύσει αναλυτικό άρθρο μου. Σας δίνω τον σύνδεσμο στο τέλους του σημερινού άρθρου μου.. καθώς στο συγκεκριμένο περιορίζομαι στην ανάλυση της λύτρωσης κατόπιν ψυχοφθόρων αναμνήσεων – κατόπιν αναπόφευκτων ερωτικών απογοητεύσεων.. και κυρίως στην προσπάθεια του ανθρώπου να συγχωρέσει, δίνοντας έτσι μια δεύτερη ευκαιρία σε ό,τι θεωρεί σημαντικό να εξακολουθεί να υπάρχει στην ζωή του. 
 
~ ~ Και κλείνοντας τον πρόλογο, επειδή ορισμένοι ενδέχεται να έχουν την εντύπωση ότι η πεποίθηση πως «η συγχώρεση λυτρώνει» προέρχεται από θρησκευτικά δόγματα.. ενημερώνω ότι υποστηρίζεται από την κάθε σύγχρονη μέθοδο ψυχοθεραπείας. Και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία το κάνουμε βασικά για εμάς τους ίδιους, ώστε να μην αμφιβάλουμε στο μέλλον εάν επιλέξαμε τον σωστό δόμο προς την λύτρωση !!   
 
Διαβάστε περισσότερα >>... 
 
Κάθε φιλοσοφημένο απόφθεγμα - θεώρημα, οδηγεί το σκεπτόμενο άτομο σε κάποιο συμπέρασμα:
 
* * Πίσω από κάθε απομάκρυνση με την δικαιολογία «δώσε μου χρόνο για να το σκεφτώ» κρύβεται και ένα, «άσε να δοκιμάσω κάτι άλλο, κι αν δεν πετύχει, τότε τα ξαναλέμε» !!. 

     Το παραπάνω, έπεσε τυχαία στο μάτι μου κατά την εποχή που ήμουν ακόμη φοιτήτρια και ξεφύλλιζα διάφορα βιβλία. Και παρότι κατά την εποχή εκείνη δεν συμφωνούσα απόλυτα με αυτό, ωστόσο έμεινε στην μνήμη μου. Χρειάστηκε λοιπόν να περάσουν αρκετά χρόνια, έως που μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες και ζώντας την ζωή μου δίπλα στις ζωές των άλλων.. έφτασα μια μέρα να συμφωνήσω.  

Και όντως:
Μια απομάκρυνση, με την δικαιολογία «θέλω τον χρόνο μου…», αυτομάτως σημαίνει απομάκρυνση απ’ την ως τότε σχέση, αφήνοντας όμως περιθώρια επιστροφής. Και μάλιστα, σε περίπτωση επιστροφής, δεν θα χρειαστεί καν’ ένα “συγνώμη”.. διότι υποτίθεται «εντίμως ζήτησα τον χρόνο μου, και στην ουσία δεν σε εγκατέλειψα» !!
 
Επομένως, το πρόβλημα στον άνθρωπο δεν είναι στο να συγχωρήσει, αλλά να πρέπει να ξεχάσει την πίκρα που ένιωσε κατά το διάστημα του χωρισμού. Να πρέπει να αποβάλει κάθε υποψία και βασανιστικά ερωτήματα, καθώς συνήθως μια απομάκρυνση οφείλεται είτε σε άλλα άτομα, είτε για λόγω κάποιας άλλης ερωτικής περιπέτειας. Και ακόμη πιο ανυπόφορη γίνεται η σκέψη να μάθουμε, εάν υπήρξε νέο πρόσωπο.. πώς συνέβη – πότε και γιατί – και πιο είναι τελικά το άλλο πρόσωπο !!

Βέβαια, η λαχτάρα μας για επανασύνδεση, αρχικά μάς δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως μπορούμε να συγχωρήσουμε, αρκεί να μάθουμε την αλήθεια για να δεχτούμε το «συγνώμη» !!
Αλλά εφόσον αποφασίσουμε να επανασυνδεθούμε με το άτομο που απομακρύνθηκε από εμάς.. δεν περνάει λίγο διάστημα και δημιουργούνται όλο και περισσότερα ερωτηματικά, που δεν τα καλύπτουν ακόμη και βιντεοσκοπημένη να μας φέρει τν ζωή του μακριά από εμάς !! 
 
Τούτο διότι, στην πραγματικότητα δεν μας τρομάζει το πώς πέρασε τις μέρες της απομάκρυνσή του.. αλλά τί σκεφτόταν άραγε και τί ένιωθε μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Και αφού δεν μπορούμε να μπούμε στο μυαλό του άλλου, σύντομα αντιλαμβανόμαστε πως δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε, πώς μπόρεσε να μας βγάλει από την ζωή του.
Κι έτσι, μην μπορώντας να αποβάλουμε τις αμφιβολίες για τα πραγματικά συναισθήματα του προς εμάς, έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ξεχάσουμε τον πόνο που μας προκάλεσε φεύγοντας.
 
Και τελικά.. καθώς η συγχώρεση δεν θα έχει νόημα εάν δεν ξεπεράσουμε τα βασανιστικά παρελθοντικά συναισθήματα, εάν δεν διαγράψουμε (σαν να μην συνέβη) το διάστημα του χωρισμού.. φτάνουμε να προσποιούμαστε πως έχουμε ξεχάσει, αποφεύγοντας κάθε συζήτηση για το πόσο νιώσαμε προδομένοι.
 
Ωστόσο, επειδή δεν είναι εφικτό να ξεχάσουμε, με τον καιρό γίνεται όλο και πιο αβάσταχτη η σιωπή μεταξύ μας. Και καθώς δυστυχώς δεν διαθέτουμε  επιλεκτική μνήμη, έρχονται στιγμές που όλα τα παραπάνω γίνονται αιτία για καυγάδες άνευ πραγματικής ουσίας. Δηλαδή άλλα μας φταίνε - και για άλλα θυμώνουμε.. άλλο μας βασανίζει – και για άλλο γκρινιάζουμε !!.
 

* * Και φτάνουμε στο σημείο να απαντήσω στο ερώτημα, >> τί θα συμβούλευα εγώ σε μια τέτοια περίπτωση:

      Η κάθε περίπτωση σίγουρα είναι διαφορετική, και ο κάθε Σύμβουλος Σχέσεων οφείλει να την εξετάσει ως ξεχωριστή περίπτωση. Και ασφαλώς υπάρχει διαφορά μεταξύ ερωτικής σχέσης - και σχέση ζωής:
Ως παράδειγμα, προκειμένου να μην διαλυθεί μια μακροχρόνια σχέση (όπως γάμος), θα πρέπει να γίνουν συζητήσεις με πάρα ειλικρίνεια. Θα πρέπει να αναφερθεί ο πραγματικός λόγος της απομάκρυνσης, διότι πιθανότατα σε κάτι να έφταιξε και η άλλη πλευρά.

Κατόπιν αυτού, είναι προτιμότερο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, το ζευγάρι να μην ζεί μαζί στον ίδιο χώρο. Να έχει ωστόσο καθημερινές επαφές, και γιατί όχι συναντήσεις – ραντεβού σαν να πρόκειται για μελλοντικούς εραστές. Σημαντικό είναι να διατηρήσει το ζευγάρι μια περίοδο πειραματικής απόστασης από την ρουτίνα της καθημερινότητας που πιθανότητα τους είχε κουράσει.   
Μια εναλλακτική επίσης είναι να κάνουν χωριστά τις διακοπές τους, έχοντας ωστόσο μεταξύ τους επαφές σαν δύο άτομα που πρωτογνωρίζοντας και φλερτάρουν.. ανεπηρέαστοι από τις υποχρεώσεις που τους ενώνουν.
 
Σκοπός είναι μέσα στα παραπάνω χρονικά διαστήματα να ζυγίσουν, «πόσα είναι αυτά που τους ενώνουν, και πόσα τους χωρίζουν» !!   
 
Βέβαια, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα υπάρχουν δύο εκδοχές:

Η πρώτη είναι να καταλήξουν στο ότι «δεν τρώγεται ξαναζεσταμένο φαγητό», άρα χρειάζονται έναν νέο ενθουσιασμό – έναν νέο έρωτα στην ζωή τους. Ωστόσο δεν είναι σοφή επιλογή να βιαστούνε, καθότι θα πρόκειται και πάλι για υποκατάστατο.
Και η δεύτερη είναι να αποφασίσουμε να επιχειρήσουν την επανασύνδεση. Ωστόσο εάν την δούμε ως συνέχεια της σχέσης τους, θα τους ακολουθεί η γεύση των πικρών αναμνήσεων.
 
* * Σκοπός λοιπόν είναι σε τέτοιες περιπτώσεις, να βάλει το ζευγάρι την σχέση τους σε νέες βάσεις, σαν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Αλλιώς, η επανασύνδεση θα αποτύχει !! 

~ ~ ~  "Συγχωρώ" συνεπώς σημαίνει πως παρότι δεν θα μπορέσω να ξεχάσω, ωστόσο καταφέρνω να αφήνω πίσω μου όσα με πλήγωσαν (δεν τα σκαλίζω με την πρώτη ευκαιρία), και δεν αποσκοπώ στην ανταπόδοση της πίκρας. Και για να μπορώ να γυρίσω σελίδα στην ζωή μου, κρατώ το παρελθόν ως δίδαγμα και το χρησιμοποιώ ως εφόδιο για το παραπέρα. 
 
* * Όσον αφορά τις κλασσικές ερωτικές σχέσεις, ή σχέσεις που δεν έχουν δημιουργήσει οικογένεια – κοινές υποχρεώσεις κ.λ.π.
 
     Όπως προαναφέρω, η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, και ως μοναδική θα πρέπει εξετάζεται. Ωστόσο, μια σοφή λαϊκή ρήση λέει, «η καλή η μέρα απ’ το πρωϊ φαίνεται» !!
Επομένως, ό,τι όμως κι αν αποφασίσουμε να πράξουμε, ας λάβουμε τουλάχιστον σοβαρά υπόψη μας τα ακόλουθα, τα Αφενός και τα Αφετέρου:

ΑΦΕΝΟΣ:
_ Μην φοβάστε να χαρίσετε την καρδιά σας σε έναν νέο έρωτα λόγω άσχημων εμπειριών.. διότι το κάθε επόμενο άτομο, ποτέ δεν μας ερωτεύεται με το ίδιο σκεπτικό, και με το ίδιο συναίσθημα. Κι άλλωστε, όλοι οι άνθρωποι δεν είναι !!.
_ Αφεθείτε στο όνειρο ακόμη κι αν δεν ξέρετε τί θα ξημερώσει το αύριο, διότι ο έρωτας δεν είναι συμβόλαιο εφ’ όρου ζωής. Και επιπλέον να θυμάστε ότι μόνοι μας προκαλούμε να συμβεί αυτό που φοβόμαστε !!. 
_ Μην μετανιώνετε ποτέ για τις όμορφες στιγμές που ζήσατε, ακόμη κι αν σας απογοήτευσε το αποτέλεσμα.. διότι κινδυνεύετε να πάψετε να πιστεύετε στην αγάπη, και να χάσετε την αισιοδοξία σας για το μέλλον !!. 
_ Είναι προτιμότερο να δακρύσετε στην ανάμνηση όσων ζήσατε, ακόμη κι αν πονέσατε από τυχών λάθη.. παρά να κλαίτε για τα χαμένα χρόνια που στερήσαμε από τον εαυτό σας.. από φόβο μην ξαναπληγωθεί !!.

ΑΦΕΤΕΡΟΥ:
* ΠΟΤΕ μην επιτρέψετε στην Μοναξιά, να σας οδηγήσει σε αδιέξοδες σχέσεις. Την ανάγκη για συντροφικότητα, δεν μας την καλύπτουν πρόσωπα που στην σκέψη τους μένουμε ξάγρυπνοι τις νύχτες. Επιλέξτε παρέες που αφού περάσετε μαζί τους ευχάριστα, επιστρέφετε σπίτι γεμάτοι.     
* ΠΟΤΕ μην παρακαλέσετε κάποιον να μείνει μαζί σας, ή να επιστρέψει κοντά σας. Είναι σαν να υπογράφετε την καταδίκη σας στην δυστυχία. Είναι το πρώτο στάδιο για να αρχίσετε να υποχωρείτε βήμα – βήμα, και να ζείτε στην σκιά του άλλου !!. 
* ΠΟΤΕ μην στηριχθείτε στην θεωρία «εάν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει». Είναι λάθος. Το μέγεθός της αγάπης δεν αποδεικνύεται αφήνοντας τον άλλον να φύγει. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν πρόκειται για τα παιδιά μας, αφήνοντας τα να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο. 
* ΠΟΤΕ μην θεωρήσετε βέβαιο πως κάποιος που επέστρεψε από το παρελθόν, ήρθε για να μείνει. Άλλωστε, όποιος αγαπά αληθινά, δεν το διαπιστώνει αφού έχει φύγει. Αντιθέτως, παλεύει με νύχια και δόντια για να αποδείξει ότι αξίζει να μείνει.
* ΠΟΤΕ μην είστε σίγουροι πως θα μπορέσετε να ξεχάσετε την απιστία, καθώς μια απομάκρυνση, συνήθως οφείλεται σε άλλο πρόσωπο. Αλλά κι αν ακόμη ουδέποτε το εξακριβώσετε αυτό.. η υποψία και μόνο θα σάς βασανίζει μια ζωή στο πίσω μέρος του μυαλού σας.
* ΠΟΤΕ μην δώσετε στον άλλον το χρόνο του «να το σκεφτεί» .. διότι το συναίσθημα είναι κάτι που ξεπηδά αυθόρμητα από μέσα μας, καθώς αναβλύζει απ’ την ψυχή μας. Άρα δεν χρειάζεται σκέψη, ούτε πίστωση χρόνου για να αποφασίσουμε εάν θα το ακολουθήσουμε.
* ΚΑΙ ΠΟΤΕ μην πιέσετε ένα άτομο να δεσμευτεί πιο ουσιαστικά μαζί σας, εφόσον το εμποδίζουν πρακτικά ή οικονομικά θέματα. Και ειδικότερα, αν πρόκειται για άτομο που ήδη ανήκει “αλλού”.. το μόνο που θα καταφέρετε είναι να ακούτε δικαιολογίες και παραμύθια !!     
 
~ ~ Βέβαια, δεν είναι τυχαίο που λέγεται ότι «ο Έρωτας είναι τυφλός».. και όσοι με παρακολουθούν, έχουν διαβάσει αρκετά σχετικά άρθρα μου. Αλλά καθώς κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά αυτό το συναίσθημα, στο κάθε άρθρο μου εστιάζω σε διαφορετική περίπτωση.
Στο παρόν, το ζητούμενο είναι κατά πόσο η Συγχώρεση σβήνει την Μνήμη.. διότι όσο ερωτευμένοι κι να νιώθουμε.. είναι απαράδεκτο να επιτρέπουμε να υποτιμούν την νοημοσύνη μας !!.
 
 
ΠΡΟΤΕΙΝΩ να διαβάσετε το σχετικό άρθρο μου:
 

* * Μνήμες και Ψευδομνήμες – οι παρερμηνείες της Ύπνωσης !!
 

Ανοίξτε τον παρακάτω σύνδεσμο και καλή σας ενημέρωση.
https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/11/blog-post.html
 
 
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*