*Το γλυκόπικρο συναίσθημα της Νοσταλγίας*

Ο ορισμός της Νοσταλγίας (Nostalgia) είναι όντως περίπλοκος .. όπως και τα αίτια που δημιουργούν γλυκόπικρα συναισθήματα που εκδηλώνονται με δάκρυα !!

Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου, γνωστή σε όλους μας η έκφραση «η γλώσσα του σώματος».
Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις επιδιώκουμε να μην εκδηλωθούμε, αδυνατούμε ωστόσο να ελέγξουμε την γλώσσα του σώματος.
 
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι που το σώμα εκφράζει την έντονη αίσθηση κάθε ευχάριστης στιγμής, όπως όμως και τα δυσβάσταχτα συναισθήματα μας. Ένας τρόπος για να εκφραστεί, είναι τα δάκρυα.
Σκεφτείτε ότι δεν δακρύζουμε μόνο λόγω σαρκικού πόνου, θλίψης, λύπης ή στεναχώριας.
Δακρύζουμε και λόγω υπερβολικής σαρκικής ευχαρίστησης, έντονης χαράς, ικανοποίησης, υπέρτατης ηδονής κ.ά.
Δακρύζουμε επίσης από ντροπή, από εγωισμό ή οργή.. και για αρκετούς άλλους λόγους.
 
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, τα δάκρυα στα μάτια μας συνήθως είναι εκτός ελέγχου. Ακόμη κι αν καταφέρουμε να συγκρατηθούμε, το βέβαιο είναι ότι θα βουρκώσουμε. Γι’ αυτό άλλωστε λέγεται ότι, «τα μάτια αποκαλύπτουν όσα το στόμα αποσιωπά» !!.

Όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα διεγείρουν τις κύριες αισθήσεις μας. Και ένα απ΄ τα αισθητήρια όργανα των κυρίων αισθήσεων μας, είναι τα μάτια. Σωστή συνεπώς η θεωρία, «τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής» !!.

Διαβάστε περισσότερα  >>...

 

ΜΗΝ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ.. ΔΙΟΤΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΟΥΝ:

     Υπάρχουν επομένως δάκρυα χαρά και συγκίνησης, αλλά συνήθως δακρύζουμε ή ξεσπάμε σε κλάματα, όταν η ψυχή δεν μπορεί να παρέμβει σε αυτό που συμβαίνει στο σώμα. Τα δάκρυα είναι ακόμη ένας τρόπος για να εκφράσει η ψυχή αυτό που το σώμα δεν έχει τρόπο να αποφύγει, ή αδυνατεί να το αλλάξει.
Τούτο διότι η ψυχή υποφέρει για το σώμα που την φιλοξενεί, καθώς λατρεύει αυτό το σώμα, παρότι το Σώμα ξεχνά να αγαπάει την Ψυχή του !!.

Μάλιστα αρκετές φορές όταν δακρύζουμε, σε στιγμές που δεν θέλουμε να εκτεθούμε, άλλες φορές κρυβόμαστε, άλλες φορές πάλι, λέμε πράγματα – κάνουμε πράγματα – σκεπτόμαστε άλλα πράγματα.. ώστε να αποφύγουμε να  δακρύσουμε. Από καθαρά εγωϊστικούς λόγους λοιπόν, θεωρούμε ότι το δάκρυ είναι μιά ένδειξη αδυναμίας μας.
Κι όμως, είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη μας, καθότι το δάκρυ μεταδίδει την "γεύση του συναισθήματος" που έχουμε κατά την στιγμή που δακρύζουμε. Αποκαλύπτει “όσα θέλουμε να πούμε μέσα απ’ την σιωπή” !!.
 
Σίγουρα όλοι μας έχουμε παρατηρήσει ότι δάκρυα στα μάτια των άλλων μας συγκινούν, και αρκετές φορές, δακρύζουμε μαζί τους διότι αυτά που νιώθουν μας διαπερνούν. Είναι λάθος λοιπόν να κατεβάζουμε το βλέμμα αντί να κοιτάξουμε τους άλλους κατάματα, αφήνοντας την ψυχή μέσα απ’ μάτια μας να εκφραστεί. Είτε είναι δάκρυα στοργής – είτε δάκρυα οργής – είτε δάκρυα λύπης, «δάκρυα στα μάτια δεν σημαίνει αδυναμία, αλλά άνθρωπο με ψυχή και καρδιά» !!. 
 
Επίσης, όλοι μας έχουμε βιώσει την θεωρία, «τα δάκρυα ανακουφίζουν» !!. 
Με κάθε αναστεναγμό, με κάθε αναφιλητό.. είναι σαν να φεύγει από μέσα μας κι ένα μέρος απ’ ένα βαρύ φορτίο. Και τούτο διότι, κατ’ αυτόν τον τρόπο η ψυχή αποφορτίζει το σώμα απ’ την τοξική ενέργεια που έχει συσσωρευτεί μέσα του.   

Τα πιο καυτά δάκρυα ωστόσο, είναι αυτά της Νοσταλγίας: 
 

      Όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα λοιπόν, διεγείρουν τις κύριες αισθήσεις μας. Και ένα απ΄ τα αισθητήρια όργανα των κυρίων αισθήσεων μας, είναι τα μάτια. Σωστή συνεπώς η θεωρία, «τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής» !!.
 
Και στο σημείο αυτό αρκεί να σκεφτείτε πόσα διαφορετικά ερεθίσματα έχουν συσσωρευτεί μέσα μας από συγκεκριμένα βιώματα κατά τα παρελθόν, τα οποία έχουν αποθηκευτεί στην "Αισθητήρια Μνήμη" μας. 

Μέσω της αισθητήριας μνήμης λοιπόν δημιουργείται η Νοσταλγία, γι' αυτό και τα συναισθήματα που έχουν γλυκόπικρη γεύση, που προκαλούν δάκρυα !!

Δάκρυα που γι’ αυτά ευθύνονται μνήμες που ξυπνούν απρόσμενα, και μάλιστα συνήθως σε στιγμές που βιώνουμε παρόμοιες καταστάσεις, ασχέτως αν είναι με διαφορετικά πρόσωπα -  σε διαφορετικούς χώρους. Και τότε έτσι στα ξαφνικά.. αρκεί μια φράση, μια μελωδία, μια οσμή, μια γεύση, ένα άγγιγμα ή μία στιγμιαία εικόνα, ώστε οι αισθήσεις μας, να μάς οδηγήσουν στην ανάγκη να θέλουμε να αναπολήσουμε, ή ακόμη και να αφηγηθούμε κάποια κομμάτια της ζωής μας !!.

Σε αρκετές περιπτώσεις όμως, αναγκαζόμαστε να πνίξουμε μέσα μας την ανάγκη να μοιραστούμε με άλλους στιγμές απ’ το παρελθόν μας.. και έτσι κρατάμε τις μνήμες μας και πάλι για τον εαυτό μας. Και τότε είναι που αρχίζει να πλημμυρίζει όλο μας το είναι η γλυκόπικρη Νοσταλγία. 
 
Πώς περιγράφεται η Νοσταλγία, και πώς την βιώνουμε: 
 
* Συναίσθημα που περιγράφεται όπως μία μελωδία, που ποτέ όμως δεν έχει τους ίδιους ήχους και χρώματα.. διότι κάθε φορά αγγίζει και διαφορετικές χορδές της ψυχής μας. 
* Συναίσθημα που το προκαλούν μνήμες ή ανεκπλήρωτες ανάγκες της ψυχής μας.. γι αυτό και μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο δίχως όρια και αποκλεισμούς σκέψεων. 
* Συναίσθημα που το προκαλεί η θύμηση στιγμών, που τότε ακόμη δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πόσο μοναδικές είναι.. και επανέρχονται στο παρόν ώστε να τις αξιολογήσουμε εκ’ νέου. 
* Συναίσθημα αλληλένδετο με την συνείδηση που μας επιστρέφει στο παρελθόν.. ώστε να εξετάσουμε από διαφορετική οπτική γωνία, όσα δεν σβήσαμε απ’ την μνήμη μας ως πικρές αναμνήσεις. 
* Συναίσθημα που μας το προκαλούν εικόνες από πρόσωπα που πέρασαν από την ζωή μας.. και σήμερα διαπιστώνουμε ότι ήταν ανυπολόγιστης αξίας όσα μας πρόσφεραν. 
* Συναίσθημα που κάθε φορά μας φέρνει και μια διαφορετική γεύση στο στόμα.. διότι η κάθε μνήμη συνοδεύεται από διαφορετικά βιώματα, διαφορετικές χρονικές στιγμές και διαφορετικές παραστάσεις. 
* Συναίσθημα που γεννιέται παρά την θέληση μας, όταν το παρελθόν έρχεται να μας θυμίσει στιγμές που σιωπήσαμε ενώ κάτι είχαμε να πούμε – να κάνουμε, αλλά εμείς δεν τολμήσαμε.. και τότε μας έρχονται δάκρυα στα μάτια. 
* Συναίσθημα που συνήθως μας ξυπνά γλυκόπικρες αναμνήσεις.. διότι με το πέρασμα του χρόνου, ακόμη και οι δύσκολες – άσχημες στιγμές, έγιναν ένα ωραίο κομμάτι της ζωής μας – έγιναν οι εμπειρίες μας – έγιναν τα μαθήματα μας – έγιναν η δική μας Προσωπική μας Ταυτότητα που χύσαμε πολλά δάκρυα μέχρι να την αποκτήσουμε !!. 

Συμβουλές μου: 

* Τολμήστε να κοιτάξετε τον άλλον στα μάτια και να εκφράσετε τα συναισθήματα σας.. είναι σίγουρο ότι θα τα απορροφήσει η Αύρα της δικής του ψυχής. Ακόμη κι αν δεν ανταποκριθεί απέναντι σας εκείνη την στιγμή, θα έχει να θυμάται για πάντα το συναίσθημα που εισέπραξε από εσάς !!. 
* Αφήστε το δάκρυ σας να τρέξει χωρίς ντροπή.. καθώς αυτό βοηθά αφενός να ξεπλυθεί απ' την θλίψη η ψυχή, και αφετέρου να το νιώσει ο άλλος να στάζει στην δική του ψυχή !!. 
* Μην κρύβεστε - μην κρατάτε αποστάσεις από φόβο να μην αποκαλυφτείτε ή απορριφτείτε.. διότι έτσι χάνονται οι ευκαιρίες για το λεγόμενο «άγγιγμα ψυχής» !!. 

~ ~ Καταλήγω να πώ φίλοι και φίλες μου πως όποιο και να είναι το παρελθόν μας, η κάθε στιγμή του θεωρείται Ανεπανάληπτη – η κάθε στιγμή του σήμερα είναι κι ένα Δίδαγμα για μας – και η κάθε πικρή στιγμή του, έχει πλέον σήμερα και την γλυκιά της πλευρά. Άλλωστε, ο κάθε άνθρωπος που έρχεται στην ζωή μας και του δίνουμε χώρο μέσα σ’ αυτήν.. κάτι έχει να μας διδάξει !!. 
 

Επομένως: 
                  Ακόμη κι αν το παρελθόν μας δεν ήταν ρόδινο ή άμεμπτο.. ας αποβάλουμε λοιπόν τα όποια τυχών απωθημένα μας, κρατώντας τις γλυκές στιγμές, που πάντα θα έχουμε την ανάγκη να νοσταλγούμε, ως μοναδικές αναμνήσεις. Όπως δηλαδή, εάν κάποιο πρόσωπο που αγαπήσατε έχει φύγει απ' την ζωή μας.. θυμηθείτε πως σίγουρα υπήρξαν λόγοι που το αγαπούσατε !!. 

Είναι λάθος να αποφεύγουμε την Νοσταλγία .. όλες οι αναμνήσεις είναι Μοναδικές.. ακόμη και αυτές που μας στιγματίστηκαν μετά από ανεπιθύμητες εξελίξεις. Όπως ο θάνατος αγαπημένου μας προσώπου !! 

Μην επιτρέπετε όμως στην νοσταλγία να σας κρατάει εγκλωβισμένους στο δυσάρεστο σημείο του παρελθόντος..  διότι εάν οι αναμνήσεις προκαλούν ακατάπαυστη θλίψει - πόνο – μελαγχολία.. τότε είμαστε ένα βήμα πρίν την Κατάθλιψη !!. 

Επίσης. Όποιο και να είναι το παρελθόν μας, δεν επιτρέπουμε σε κανέναν στο παρόν μας, να περιμένει από μας να το θάψουμε. Αν το κάνουμε, είναι σαν να ζούμε στην σκιά ενός άλλου,  σαν να απαρνιόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό !!. 

* * Να θυμάστε πάντα ότι το παρελθόν μας είναι η μοναδική αληθινή Ταυτότητα μας, τόσο για το παρόν μας, όσο για το μέλλον μας.
 
 
«Μνήμες και Ψευδομνήμες» .. 

προτείνω να διαβάσετε το άρθρο μου καθώς υπάρχει συνάφεια και αναλύει τα επίπεδα της μνήμης. Όπως επίσης, εξετάζει το ενδεχόμενο "αναδρομής σε προηγούμενη ζωή". 

Ανοίξτε τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/11/blog-post.html
 
 
 
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*